[Фуршта́тскій]. Фурштатская команда. Фурштатъ см. 2. фурлейтъ. Фурщикъ [м.] фурманъ; погонщикъ, иногда солевозецъ, чумакъ.
ТСД3/Фурштатский/ДО
← Фурчать | Фурштатский / Фурштатскій | Фурыгать → |
![]() |
← Фурчать | Фурштатский / Фурштатскій Толковый словарь живого великорусскаго языка Владиміра Даля | Фурыгать → |
![]() |