Фурча́лка [ж.] вят. гребень, трещотка бумажнаго змѣя. || Буркалило.
ТСД3/Фурчалка/ДО
← Фурункулъ | Фурчалка | Фурчать → |
Словникъ: Ф. Источникъ: т. 4 (3-е изд., 1909), стлб. 1157-1158 ( сканъ · индексъ ) • В 3-м издании в квадратных скобках — добавления редактора И. А. Бодуэна де Куртенэ |