Окара́ть кого, сиб. покарать, наказать. Богъ его окаралъ.
ТСД2/Окарать/ДО
← Окапчивать | Окарать | Окарачивать → |
![]() |
← Окапчивать | Окарать Толковый словарь живого великорусскаго языка Владиміра Даля | Окарачивать → |
![]() |
[683]Окара́ть кого, сиб. покарать, наказать. Богъ его окаралъ.