Окара́ть кого, сиб. покарать, наказать. Бог его окарал.
ТСД2/Окарать
← Окапчивать | Окарать | Окарачивать → |
![]() |
← Окапчивать | Окарать Толковый словарь живого великорусского языка Владимира Даля | Окарачивать → |
![]() |
[683]Окара́ть кого, сиб. покарать, наказать. Бог его окарал.