Мура́ ж. твр. влд. тмб. тюря, тюрка, крошеный хлеб в квасу. Мури́ть, завтракать мурою. Мура́ть кого? нвг. дразнить.
← Муньга | Мура Толковый словарь живого великорусского языка Владимира Даля | Мурава → |
![]() |
[366]Мура́ ж. твр. влд. тмб. тюря, тюрка, крошеный хлеб в квасу. Мури́ть, завтракать мурою. Мура́ть кого? нвг. дразнить.