Емчу́гъ м. стар. соръ и пѣна, всплывающіе въ жидкости при варкѣ или мѣшаніи; что сымается сверху (имать, сымать или татр.?). || Емчугъ и емчу́га ж. влгд. селитра, стар. ямчуга (отъ ямы?).
← Емурина | Емчуг / Емчугъ Толковый словарь живого великорусскаго языка Владиміра Даля | Ендова → |
![]() |