Фура́жъ [—ажа́] м., фрн. [fourrage], сухой кормъ для лошадей, овесъ, сѣчка, сѣно. [См. фуражирить, фуражный].
ТСД3/Фураж/ДО
← Фуражный | Фураж / Фуражъ | Фурать → |
![]() |
← Фуражный | Фураж / Фуражъ Толковый словарь живого великорусскаго языка Владиміра Даля | Фурать → |
![]() |