ЭСБЕ/Шельгаммер, Гюнтер-Христоф

Шельгаммер, Гюнтер-Христоф
Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона
Словник: Чугуев — Шен. Источник: т. XXXIX (1903): Чугуев — Шен, с. 456—457 ( скан · индекс ) • Даты российских событий указаны по юлианскому календарю.

Шельгаммер (Гюнтер-Христоф Schelhammer) — немецкий врач и естествоиспытатель (1649—1712). В 1689 г. получил кафедру ботаники в Гельмштедте, в 1691 г. приглашен профессором анатомии, хирургии и ботаники в Йену, а в 1696 г.- в Киль. Главнейшие его труды: «Introductio in physiologiam» (Гельмштедт, 1681); «Pathologiae generalis disputationes III» (Йена, 1683); «Catalogus plantarum variarum, quas per biennium in hortulo domestico aluit» (Гельмштедт, 1694); «De febrifugorum ratione agendi eta p-plicandi modo» (Йена, 1694); «Programma de imperfectione doctrinae de humoribus corporis humani» (ib., 1694); «De nova plantas in classes digerendi ratione» (ib., 1696); «Analecta anatomica-pathologica in breves theses congesta» (Киль, 1704); «De partibus generationi dicatis et eorum usu» (ib., 1703); «Dissertationes III de corporum per ignem resolutione chimica» (1703); «De humani animi adfectibus, eorum ortu, causis, et inde expectandis in corpore bonis malisque disquisitio» (Киль, 1713).