Фа́ркать ол. проворно, скоро шить. Одна за троихъ фаркаетъ. [ || Сморкать обильно, влд. || Рѣзать невѣрно, крошить, пск. твр. Фа́ркнуть однокр. гл. фаркать, влд. || Ударить кого-либо пск. твр. Опд.].
ТСД3/Фаркать/ДО
← Фарисей | Фаркать | Фармазонъ → |
![]() |
← Фарисей | Фаркать Толковый словарь живого великорусскаго языка Владиміра Даля | Фармазонъ → |
![]() |