1. Па́хта ж. корел. арх. береговой утесъ, круча. Стоять на якорѣ подъ пахтой.
2. Пахта́ ж. прсд. орнб., хлопокъ, хлопчатка. Пахто́вые халаты. [См: бахта].
← Пахотинный | Пахта / Пахта (1-2) Толковый словарь живого великорусскаго языка Владиміра Даля | Пахтать → |
![]() |