[1. Га́вка см. 1. гага].
2. Га́вка дѣтск. а́мка, хамка, собака, отъ гл. га́вкать, га́вкнуть, лаять, брехать; га́вканье ср., гавъ м. (и мждм.) лай. Сучка гавъ, и щенята гавъ, дѣти въ мать, въ отца.
← Гавезъ | Гавка / Гавка (1-2) Толковый словарь живого великорусскаго языка Владиміра Даля | Гавкунъ → |
![]() |