Бурча́къ м. гродн. горохъ красн. цвѣта, крупнозернистый, съ темными пятнами. (Наум.).
ТСД3/Бурчак/ДО
← Бурханъ | Бурчак / Бурчакъ | Бурчалка, бурчать → |
![]() |
← Бурханъ | Бурчак / Бурчакъ Толковый словарь живого великорусскаго языка Владиміра Даля | Бурчалка, бурчать → |
![]() |