Бурга́? ж. арх. артель тюленщиковъ. Бургова́ть? сиб. искать золота, серебра въ древнихъ могилахъ, курганахъ; искать клада.
ТСД3/Бурга/ДО
← Бурва | Бурга | Бургомистръ → |
![]() |
← Бурва | Бурга Толковый словарь живого великорусскаго языка Владиміра Даля | Бургомистръ → |
![]() |