Бахма́т м. стар. татр. малорослая, крепкая лошаденка; кле́пер, по́ни, клячонка, маштак, маштачо́к. Бахме́т, —тка м. вят. мохнатый, косматый; неуклюжий, неповоротливый.
ТСД3/Бахмат
← Бахмара | Бахмат / Бахматъ | Бахмур → |
![]() |
← Бахмара | Бахмат / Бахматъ Толковый словарь живого великорусского языка Владимира Даля | Бахмур → |
![]() |