[Арха́ровецъ м. простон. Полицейскій сыщикъ. || Безпутный человѣкъ; отчаянная голова; оборванецъ. Ак. Бродяга. Каш. См.].
ТСД3/Архаровец/ДО
← Архангелъ | Архаровец / Архаровецъ | Архаръ → |
![]() |
← Архангелъ | Архаровец / Архаровецъ Толковый словарь живого великорусскаго языка Владиміра Даля | Архаръ → |
![]() |