Аркалы́къ м. татр. прм. черезсѣдельникъ. Изъ этого же слова (арка́, спина, хребетъ), въ значеніи полукафтанчика, вышло: архалу́къ, [архалу́хъ, архалы́къ, ахалу́къ] поддёвка, поддёвокъ, родъ домашняго чекменька, б. ч. несуконнаго; стеганка.
ТСД3/Аркалык/ДО
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/72/Disambig.svg/16px-Disambig.svg.png)
← Аркадъ | Аркалык / Аркалыкъ | Арканъ → |
![]() |