Абдрага́н м. каз. орнб. (татарск.? дрожать?) страх, испуг, боязнь. Меня такой абдраган взял, что я—давай Бог ноги.
ТСД3/Абдраган
← Абдикация | Абдраган / Абдраганъ | Абевега → |
![]() |
← Абдикация | Абдраган / Абдраганъ Толковый словарь живого великорусского языка Владимира Даля | Абевега → |
![]() |