Шакала́ ж. пск. шако́лина и шаколины мн. гречишная луска́, лузга, шелуха, мякина. Шако́льникъ (школьникъ?), шалунъ.
← Шакалъ | Шакала Толковый словарь живого великорусскаго языка Владиміра Даля | Шакать → |
![]() |
[637]Шакала́ ж. пск. шако́лина и шаколины мн. гречишная луска́, лузга, шелуха, мякина. Шако́льникъ (школьникъ?), шалунъ.