Халы́х м. каз. чувш. халы́к орнб. татр. люд, люди, народ. Халык бает, молва ходит.
← Халчить | Халых / Халыхъ Толковый словарь живого великорусского языка Владимира Даля | Халеть → |
![]() |
[557]Халы́х м. каз. чувш. халы́к орнб. татр. люд, люди, народ. Халык бает, молва ходит.