Панда ж. арх. оторочка бѣлаго оленьего меха у подола совиковъ и малицъ.
← Панга | Панда Толковый словарь живого великорусскаго языка Владиміра Даля | Пандазить → |
Словникъ: П. Источникъ: т. 3 (2-е изд., 1882), с. 11 ( сканъ · индексъ ) |
[11]Панда ж. арх. оторочка бѣлаго оленьего меха у подола совиковъ и малицъ.