Охрель ж. (охра?) желѣзная блѣстка, искра, гарь, окалина.
← Охредь | Охрель Толковый словарь живого великорусскаго языка Владиміра Даля | Охрёпа → |
Словникъ: Ото. Источникъ: т. 2 (2-е изд., 1881), с. 802 ( сканъ · индексъ ) |
[802]Охрель ж. (охра?) желѣзная блѣстка, искра, гарь, окалина.