Охара́токъ? м. нвг. скарбъ, рухлядь, буторъ.
← Оханъ | Охараток / Охаратокъ Толковый словарь живого великорусскаго языка Владиміра Даля | Охать → |
Словникъ: Ото. Источникъ: т. 2 (2-е изд., 1881), с. 799 ( сканъ · индексъ ) |
[799]Охара́токъ? м. нвг. скарбъ, рухлядь, буторъ.