Наха́ба об. кур. вор. нахалъ, навязчивый человѣкъ. || ж. бѣда, забота, непріятный случай.
← Нафыркать | Нахаба Толковый словарь живого великорусскаго языка Владиміра Даля | Нахаживать → |
![]() |
[504]Наха́ба об. кур. вор. нахалъ, навязчивый человѣкъ. || ж. бѣда, забота, непріятный случай.