Изнару́жный, наружный, внѣшній. Изнару́жу нар. снаружи, извнѣ. Иˊзнаружъ нар. то же.
← Изнарокъ | Изнаружный Толковый словарь живого великорусскаго языка Владиміра Даля | Изнаряжать → |
![]() |
[25]Изнару́жный, наружный, внѣшній. Изнару́жу нар. снаружи, извнѣ. Иˊзнаружъ нар. то же.