Закоріе ср. нутряная сторона коры, гдѣ она прилегаетъ къ блони или къ заболони. Закорявѣть, заскорузнуть или закалѣть, заколявѣть, заскорбнуть, засуровѣть, зачерствѣть; усохнуть и съежиться отъ стужи, жару, вѣтру, погодія. Закоръ м. порча въ лѣсѣ, когда часть коры зарастаетъ древесиной.
ТСД2/Закорье/ДО
← Закорчажная | Закорье | Закорючивать → |
![]() |