Дадо́нъ м. влд. неуклюжій, нескладный, несуразный человѣк. Царь Дадонъ поминается въ сказкахъ (Dieudonne, Богданъ?).
← Дагликсъ | Дадон / Дадонъ Толковый словарь живого великорусскаго языка Владиміра Даля | Дажбогъ → |
![]() |
[425]Дадо́нъ м. влд. неуклюжій, нескладный, несуразный человѣк. Царь Дадонъ поминается въ сказкахъ (Dieudonne, Богданъ?).