Гу́лька ж. юж. зап. и прм. шишка, волдырь, опухоль, наростъ, на человѣкѣ, животномъ, или на деревѣ. Набилъ себѣ гульку.
← Гульдить | Гулька Толковый словарь живого великорусскаго языка Владиміра Даля | Гулькъ → |
![]() |
[417]Гу́лька ж. юж. зап. и прм. шишка, волдырь, опухоль, наростъ, на человѣкѣ, животномъ, или на деревѣ. Набилъ себѣ гульку.