[872]
Лузь ж. ряз. влд. лугъ, луга́, болѣе употрб. мн. лу́зи, напр. въ пѣсн. Во лузяхъ, во зеленыихъ лузяхъ. || Чистое мѣсто на заросшемъ озерѣ, прогалина, плесо (лужа?). || Пск. твр. замерзлая лужа, обледенѣлая дорога?