Эта страница была вычитана
Неотразимой красотой
Мелькаетъ образъ Дареджаны…[1]
Въ ея глазахъ—любовь и мгла,
Тоска на мраморѣ чела;
Въ груди огонь желаній скрытыхъ,
И возмутительныхъ страстей
Зараза, и коварный змѣй
Въ улыбкѣ устъ полураскрытыхъ…
- ↑ Дареджана—дочь индійскаго царя, воспѣтая грузинскимъ поэтомъ Шота-Руставелемъ въ его поэмѣ «Барсова кожа». Нѣкоторые думаютъ, что Шота-Руставель подъ именемъ Дареджаны, воспѣваетъ царицу Тамару.