πω τά μεν άλλα πάντα εις την ψυχήν άνηρτήσθαι, τά δε τής 89 ψυχής αυτής εις φρόνησιν, ει μέλλει αγαθά είναι* και τούτιυ τω λόγω φρόνησις άν εϊη τό ωφέλιμον, φαμέν δέ την αρετήν ωφέλιμον είναι;
5 ΜΕΝ. ΤΤάνυ γε.
ΣΩ. Φρόνησιν άρα φαμέν αρετήν είναι, ήτοι Ξύμπασαν ή μέρος τι;
ΜΕΝ. Δοκεΐ μοι καλώς λέγεσθαι, ώ Σώκρατες, τά λεγάμενα.
ΣΩ. Ούκουν ει ταύτα ούτως έχει, ούκ άν εΐεν φύσει οι ίο αγαθοί.
ΜΕΝ. Ου μοι δοκεΐ.
ΣΩ. Και γάρ άν που και τόδ3 ήν. ει φύσει οι αγαθοί έγί-Β γνοντο, ήσάν που άν ήμΐν, осі έγίγνωσκον των νέων τούς αγαθούς τάς φύσεις, ους ημείς άν παραλαβόντες εκείνων άποφη-ΐδνάντων έφυλάττομεν εν άκροπόλει, κατασημηνάμενοι πολύ μάλλον ή τό χρυσίον, ϊνα μηδεις αυτούς διέφθειρεν, άλλ3 επειδή άφίκοιντο εις τήν ηλικίαν, χρήσιμοι γίγνοιντο ταΐς πόλεσιν.
ΜΕΝ. Είκός γέ τοι, ώ Σώκρατες.
Это значитъ, что добродѣтель подлежитъ изученію.
ΣΩ. Άρ3 ουν επειδή ου φύσει οι αγαθοί αγαθοί γίγνονται, 2ο άρα μαθήσει;
С ΜΕΝ. Δοκεΐ μοι ήδη άναγκαΐον είναι, και δήλον, ώ Σώκρατες, κατά τήν ύπόθεσιν, εϊπερ επιστήμη έστιν αρετή, ότι διδακτόν έστιν.
7. ή μέρος τι] т.-е. только какъ общій признакъ всякой добродѣтели.
9. φύσει οί άγαθοί] "Struvius scribendum censuit ούκ άν εΐεν φύσει οί άγαθοί άγαθοί, id etsi in cod. Flor. X repertum est, tamen nunc non ita necesarium putamus, ut invitis ceteris libris omnibus recipiendum judicaverimus. Enimvcro talibus in locis praedicatum facillime ex subiecti notione apud animum intelligi-tur/ Штальбаумъ.
15. έφυλλάττομεν εν άκροπόλει] "Faceta allusio ad morem qui erat, ut alibi, ita etiam Athenis,
pecunias publicas et pretiosa quaeque in thesauris templorum, quae in acropoli essent, clausis et obsignatis portis asservandi. Vid.Boeckh. Staatshaus. d. Aten. II. p. 203.“ Буттманъ.
16. διέφθειρεν] "Lege διαφθέιροι. Sequitur enim γίγνοιντο/ Гедике. Но Буттманъ: "А conjunctione ϊνα pendet hic imperfectum διέφθειρεν ob praecedens hypotheticum, de eo quod non est, imperfectum έφυλάττομεν. Mutatur autem hic quidem modus mox, poniturque γίγνοιντο ob intercedens άφίκοιντο/
πω τά μεν άλλα πάντα εις την ψυχήν άνηρτήσθαι, τά δε τής 89 ψυχής αυτής εις φρόνησιν, ει μέλλει αγαθά είναι* και τούτιυ τω λόγω φρόνησις άν εϊη τό ωφέλιμον, φαμέν δέ την αρετήν ωφέλιμον είναι;
5 ΜΕΝ. ΤΤάνυ γε.
ΣΩ. Φρόνησιν άρα φαμέν αρετήν είναι, ήτοι Ξύμπασαν ή μέρος τι;
ΜΕΝ. Δοκεΐ μοι καλώς λέγεσθαι, ώ Σώκρατες, τά λεγάμενα.
ΣΩ. Ούκουν ει ταύτα ούτως έχει, ούκ άν εΐεν φύσει οι ίο αγαθοί.
ΜΕΝ. Ου μοι δοκεΐ.
ΣΩ. Και γάρ άν που και τόδ3 ήν. ει φύσει οι αγαθοί έγί-Β γνοντο, ήσάν που άν ήμΐν, осі έγίγνωσκον των νέων τούς αγαθούς τάς φύσεις, ους ημείς άν παραλαβόντες εκείνων άποφη-ΐδνάντων έφυλάττομεν εν άκροπόλει, κατασημηνάμενοι πολύ μάλλον ή τό χρυσίον, ϊνα μηδεις αυτούς διέφθειρεν, άλλ3 επειδή άφίκοιντο εις τήν ηλικίαν, χρήσιμοι γίγνοιντο ταΐς πόλεσιν.
ΜΕΝ. Είκός γέ τοι, ώ Σώκρατες.
Это значит, что добродетель подлежит изучению.
ΣΩ. Άρ3 ουν επειδή ου φύσει οι αγαθοί αγαθοί γίγνονται, 2ο άρα μαθήσει;
С ΜΕΝ. Δοκεΐ μοι ήδη άναγκαΐον είναι, και δήλον, ώ Σώκρατες, κατά τήν ύπόθεσιν, εϊπερ επιστήμη έστιν αρετή, ότι διδακτόν έστιν.
7. ή μέρος τι] т. е. только как общий признак всякой добродетели.
9. φύσει οί άγαθοί] "Struvius scribendum censuit ούκ άν εΐεν φύσει οί άγαθοί άγαθοί, id etsi in cod. Flor. X repertum est, tamen nunc non ita necesarium putamus, ut invitis ceteris libris omnibus recipiendum judicaverimus. Enimvcro talibus in locis praedicatum facillime ex subiecti notione apud animum intelligi-tur/ Штальбаум.
15. έφυλλάττομεν εν άκροπόλει] "Faceta allusio ad morem qui erat, ut alibi, ita etiam Athenis,
pecunias publicas et pretiosa quaeque in thesauris templorum, quae in acropoli essent, clausis et obsignatis portis asservandi. Vid.Boeckh. Staatshaus. d. Aten. II. p. 203.“ Буттман.
16. διέφθειρεν] "Lege διαφθέιροι. Sequitur enim γίγνοιντο/ Гедике. Но Буттман: "А conjunctione ϊνα pendet hic imperfectum διέφθειρεν ob praecedens hypotheticum, de eo quod non est, imperfectum έφυλάττομεν. Mutatur autem hic quidem modus mox, poniturque γίγνοιντο ob intercedens άφίκοιντο/
