Страница:Институции Гая (1891).djvu/484

Эта страница была вычитана
[IV, 81—82.
438

81И так, чтобы это значило? хотя ему (о чем мы только что сказали) и не было позволено передавать умерших рабов (обиженному лицу), однако, если кто выдает того, кто скончался естественною смертью, то освобождается.

82Теперь же мы должны сказать, что вчинять иски мы можем или от своего собственного имени или от чужого, в качестве например, представителя в процессе, уполномоченного, опекуна, попечителя, между тем как во времена господства старого судопроизводства предъявлять исков от имени третьего лица не дозволялось[1], за исключением некоторых случаев.
§§ 81 — 102. Ср. Fr. Vat. 317—341. Paul. 1, 2. 3.
§ 82. = pr. I. de iis, per quos agere poss. (4, 10). cum olim etc.] cp. L. 123 pr. D. de reg. iur. (50, 17). L. 3. C. de vindicta (7, 1). ex certis causis] cp. Cato apud Fest. ep. v. Vindiciae p. 376. — Fr. Vat. 324. supra § 14. Liv. 3, 45. Donat. ad Terent. Adelph. 2, 1. v. 40.
eg. Aqnil. 9, 2), quo casu ne mortuum quidem hominem noxae dare ei licere. Plane si is ab alia occidatur, aequum visum esse (haec fortasse in v. 12. comparent), ut iudex, si reus actione, quam aduersus illum ipse apiscitur, actori cedere paratus sit, eum absolvat (L. 1. § 16. D. si quadr.). Reliqua paginae pars fortasse controversiam tractabat nobis incognitam, si animal noxium sine cuiusquam culpa post litem contestatam periisset, utrum reus simpliciter an (quod verius sit) tum, si quod inde superesset, noxae daret, liberaretur; eoque spectat § 81, ad quam cf. Liv. 8, 39. Zonar. 7, 26.
^1) Гай не упоминает о представителе городских общин (actor municipum) (Cp. l. 5 § 10. D. 43, 24).
^2) Прежде читали: nisi pro populo et libertatis causa. Гутшмит предлагает: praeterquam exceptis causis. Карлова: nisi ex quibusdam causis.
  1. Противоположного мнения Гушке относительно когнитора (Zeitschrift f. gesch. R. XIII. p. 307).