επιστήμων те καί άνεπιστήμων άμα* έπεί δε πάντα έπίσταμαι, κάκείνην δη την επιστήμην έχω* άρα ούτως λέγεις και τοϋτό έστιν I τό σοφόν; Αύτός σαυτόν γε δη έΗελέγχεις, έφη, ώ Ε Σώκρατες.
при чём выясняет точный смысл означенного со^ Фистического положения в отношении к объектам знания.
s Τί δε, ήν δ5 εγώ, ώ Εύθύδημε, σύ ού πεπονθας τούτο τό αυτό πάθος; εγώ γάρ τοι μετά σου ότιουν αν πάσχων καί μετά Διονυσοδώρου τοϋδε, φίλης κεφαλής, ούκ αν πάνυ άγανακτοίην. είπε' μοι, σφώ ούχί τά μεν έπίστασθον των οντων, τά δε ούκ έπίστασθον; Ήκιστά γε, έφη, ώ Σώ-¥0 κρατες, ό Διονυσόδωρος. ΤΤώς λέγετον; έφην εγώ* άλλ’ ουδέ έν άρα έπίστασθον; Καί μάλα, ή δ1 δς, ΤΤάντ5 άρα, | έφην 294 έγώ, έπίστασθον, έπειδήπερ καί ότιουν; Πάντ έφη* καί σύ γε προς, εϊπερ καί έν έπίστασαι, πάντα έπίστασαι. ?Ω Ζεύ, έφην εγώ, ως θαυμαστόν λέγεις καί αγαθόν μέγα πεφάνθαι. μών is καί οι άλλοι πάντες άνθρωποι πάντ' έπίστανται ή ούδέν; Ού γάρ δήπου, έφην, τά μεν έπίστανται, τά δ’ ούκ έπίστανται, καί είσίν άμα επιστήμονες τε καί άνεπιστήμονες. Αλλά τί; ήν δ’ έγώ. Πάντες, ή δ5 δς, πάντα έπίστανται, εϊπερ καί έν. ΤΩ προς των θεών, ήν | b‘ έγώ, ώ Διονυσόδωρε* δήλοι γάρ μοί Β 20 έστον ήδη δτι σπουδόΖετον καί μόλις ύμάς προυκαλεσάμην σπουδάΖειν* αύτώ τώ δντι πάντα έπίστασθον; οιον τεκτονικήν καί σκυτικήν; Πάνυ γ' έφη. Ή καί νευρορραφεΐν δυνατώ έστον;
Καί ναι μά Δία καττύειν, έφη. Ή καί τά τοιαυτα, τούς αστέρας όπόσοι είσί, καί την άμμον; Πάνυ γε, ή δ* δς* είτ’ ούκ 2S αν οϊει όμολογήσαι ημάς;
В том же отношении еще резче выясняет дело Кте-зипиъ; но софисты остаются при своем понимании тезиса, в отношении к субъекту познающему.
XXI. Καί о Κτήσιππος υπολαβών* Προς Διός, έφη, Διονυ-σόδωρε, τεκμήριόν τί | μοι τούτων έπιδείΗατον τοιόνδε, ω С εϊσομαι, δτι αληθή λέγεις. Τί έπιδείΕω; έφη. ΟΤσθα Εύθύδη-μον, όπόσους όδόντας έχει, καί ό Εύθύδημος, όπόσους σύ;
30 Ούκ έ£αρκεΐ σοι, έφη, άκοΰσαι, δτι πάντα έπιστάμεθα; Μηδα-
