ώδ’ έχει* εάν μεν αυτών ήγήται άμαθία, μεί£ω κακά είναι των εναντίων όσω δυνατώτερα ύπηρετεΐν τώ ήγουμένω κακώ δντί, εάν δε φρόνησίς τε και σοφία, μεί£ω αγαθά* αυτά δε καθ’ ) Ε αύτά ουδέτερα αυτών ούδενός ά£ια είναι. Φαίνεται, έφη, ως 5 έοικεν, ούτως ως συ λέγεις. Τί ουν ήμΐν συμβαίνει εκ τών είρημένων; άλλο τι ή τών μεν άλλων ούδέν δν ούτε αγαθόν οΰτε κακόν, τούτοιν δε δυοΐν δντοιν ή μεν σοψία αγαθόν ή δε άμαθία κακόν, Ώμολόγει. | 282
X. Έτι τοίνυν, έφην, τό λοιπόν έπισκεψώμεθα* επειδή ίο εύδαίμονες μεν είναι προθυμούμεθα πάντες, έφάνημεν δε τοιούτοι γιγνόμενοι εκ του χρήσθαί τε τοΐς πράγμασιν και όρθώς χρήσθαι, την δε ορθότητα και ευτυχίαν επιστήμη ή παρέχουσα, δει δη, ως έοικεν, εκ παντός τρόπου άπαντα άνδρα τούτο παρασκευά£εσθαι, δπως ως σοφώτατος έσται* ή 15 οΰ; Ναί, έφη. Και παρά πατρός γε δήπου τούτο, οίόμενον δεΐν παραλαμβάνειν πολύ μάλλον ή. χρήματα | και παρ’ επιτρόπων Β και φίλων τών τε άλλων και τών φασκόντων εραστών είναι και Εένων και πολιτών, δεόμενον και ικετεύοντα σοφίας μετά-διδόναι ούδέν αισχρόν, ώ Κλεινία, ουδέ νεμεσητόν ένεκα τού7 20 του ύπηρετεΐν και δουλεύειν και εραστή και παντι άνθρώπω, ότιούν έθέλοντα ύπηρετεΐν τών καλών ύπηρετημάτων προθυ-μούμενον σοφόν γενέσθαι* ή ού δοκεΐ σοι, έφην εγώ, ούτως; ΤΤάνυ μέν ουν εΰ μοι δοκεΐς λέγειν, ή δ3 ός. Εί έστι γε, ώ Κλεινία, ήν δ’ εγώ, | ή σοφία διδακτόν, αλλά μή από ταύτομάτου С 25 παραγίγνεται τοΐς άνθρώποις. τούτο γάρ ήμΐν έτι άσκεπτον και ουπω διωμολογημένον έμοί τε και σοί. Άλλ’ έμοιγε, έφη, ώ Σώκρατες, διδακτόν είναι δοκεΐ. και εγώ ήσθείς εΐπον καλώς λέγεις, ώ άριστε άνδρών, και ευ έποίησας άπαλλάΙΕας με σκέψεως πολλής περί τούτου αυτού, πότερον διδακτόν ή ού 30 διδακτόν ή σοφία, νΰν ουν επειδή σοι και διδακτόν δοκεΐ καί μόνον τών όντων εύδαίμονα καί εύτυχή ποιεΐν τον | άνθρωπον, D άλλο τι ή φαίης αν άναγκαΐον είναι φιλοσοφεΐν καί αυτός εν νώ έχεις αύτό ποιεΐν; ΓΓάνυ μέν ούν, έφη, ώ Σώκρατες, ως οιόν τε μάλιστα.
'·' Представивъ образецъ руководящей бесѣды, Сократъ предлагаетъ софистамъ, слѣдуя сему образцу, разъ-
ώδ’ έχει* εάν μεν αυτών ήγήται άμαθία, μεί£ω κακά είναι των εναντίων όσω δυνατώτερα ύπηρετεΐν τώ ήγουμένω κακώ δντί, εάν δε φρόνησίς τε και σοφία, μεί£ω αγαθά* αυτά δε καθ’ ) Ε αύτά ουδέτερα αυτών ούδενός ά£ια είναι. Φαίνεται, έφη, ως 5 έοικεν, ούτως ως συ λέγεις. Τί ουν ήμΐν συμβαίνει εκ τών είρημένων; άλλο τι ή τών μεν άλλων ούδέν δν ούτε αγαθόν οΰτε κακόν, τούτοιν δε δυοΐν δντοιν ή μεν σοψία αγαθόν ή δε άμαθία κακόν, Ώμολόγει. | 282
X. Έτι τοίνυν, έφην, τό λοιπόν έπισκεψώμεθα* επειδή ίο εύδαίμονες μεν είναι προθυμούμεθα πάντες, έφάνημεν δε τοιούτοι γιγνόμενοι εκ του χρήσθαί τε τοΐς πράγμασιν και όρθώς χρήσθαι, την δε ορθότητα και ευτυχίαν επιστήμη ή παρέχουσα, δει δη, ως έοικεν, εκ παντός τρόπου άπαντα άνδρα τούτο παρασκευά£εσθαι, δπως ως σοφώτατος έσται* ή 15 οΰ; Ναί, έφη. Και παρά πατρός γε δήπου τούτο, οίόμενον δεΐν παραλαμβάνειν πολύ μάλλον ή. χρήματα | και παρ’ επιτρόπων Β και φίλων τών τε άλλων και τών φασκόντων εραστών είναι και Εένων και πολιτών, δεόμενον και ικετεύοντα σοφίας μετά-διδόναι ούδέν αισχρόν, ώ Κλεινία, ουδέ νεμεσητόν ένεκα τού7 20 του ύπηρετεΐν και δουλεύειν και εραστή και παντι άνθρώπω, ότιούν έθέλοντα ύπηρετεΐν τών καλών ύπηρετημάτων προθυ-μούμενον σοφόν γενέσθαι* ή ού δοκεΐ σοι, έφην εγώ, ούτως; ΤΤάνυ μέν ουν εΰ μοι δοκεΐς λέγειν, ή δ3 ός. Εί έστι γε, ώ Κλεινία, ήν δ’ εγώ, | ή σοφία διδακτόν, αλλά μή από ταύτομάτου С 25 παραγίγνεται τοΐς άνθρώποις. τούτο γάρ ήμΐν έτι άσκεπτον και ουπω διωμολογημένον έμοί τε και σοί. Άλλ’ έμοιγε, έφη, ώ Σώκρατες, διδακτόν είναι δοκεΐ. και εγώ ήσθείς εΐπον καλώς λέγεις, ώ άριστε άνδρών, και ευ έποίησας άπαλλάΙΕας με σκέψεως πολλής περί τούτου αυτού, πότερον διδακτόν ή ού 30 διδακτόν ή σοφία, νΰν ουν επειδή σοι και διδακτόν δοκεΐ καί μόνον τών όντων εύδαίμονα καί εύτυχή ποιεΐν τον | άνθρωπον, D άλλο τι ή φαίης αν άναγκαΐον είναι φιλοσοφεΐν καί αυτός εν νώ έχεις αύτό ποιεΐν; ΓΓάνυ μέν ούν, έφη, ώ Σώκρατες, ως οιόν τε μάλιστα.
'·' Представив образец руководящей беседы, Сократ предлагает софистам, следуя сему образцу, раз-
