μή επιστάμενοι άρα, έφη, μανθάνουσιν, ώ Κλεινία, άλλ’ ούχ οι επιστάμενοι.
- Сократъ успокоиваетъ смущеніе Клейкія, объясняя, что смыслъ софизмовъ условливается двоякршъ значеніемъ, въ которомъ употребляется одно и тоже слово.
"VII. Έτι δή επί τό τρίτον καταβαλών ώσπερ πάλαισμα | D ώρμα ό Εύθύδημος τον νεανίσκον και εγώ γνούς βαπτιζόμε-5 νον τό μειράκιον, βουλόμενος άναπαΰσαι αυτό, μή ήμΐν άπο-δειλιάσειε, παραμυθούμενος ειπον Κλεινία, μή θαύμαζε, εϊ σοι φαίνονται άήθεις οι λόγοι, ίσως γάρ ούκ αίσθάνει, οΐον ποιεΐτον τώ £ένω περί σε*ποιεΐτον δε ταύτόν, δπερ οι εν τή τελετή των Κορυβάντων, δταν τήν θρόνωσιν ποιώσιν περί ίο τούτον όν άν μελλωσι τελεΐν. και γάρ εκεί χορηγία τίς έστι και παιδιά, εί άρα καί τετέλεσαι* καί νυν τούτω ούδέν | άλλο Ε ή χορεύετον περί σέ καί οιον όρχεΐσθον παίζοντες ώς μετά τούτο τελούντε. νυν ούν νόμισον τά πρώτα των ιερών άκού-ειν των σοφιστικών* πρώτον γάρ, ώς φησι ΤΤρόδικος, περί ΐ5 όνομάτων όρθότητος μαθεΐν δει* δ δή καί ένδείκνυσθόν σοι τώ £ένω, δτι ούκ ήδεισθα τό μανθάνειν δτι οί άνθρωποι κα-λούσι μεν επί τώ τοιώδε, δταν τις έΗ αρχής μηδεμίαν έχων Επιστήμην περί πράγματός τίνος έπειτα ύστερον αύτου λαμ-βάνη τήν επιστήμην, | καλοϋσι δε ταύτό τούτο καί έπειδάν 278 20 εχων ήδη τήν επιστήμην ταύτη τή επιστήμη ταύτόν τούτο πράγμα επισκοπή ή πραττόμενον ή λεγόμενον, μάλλον μεν αύτό ζυνιε'ναι καλούσιν ή μανθάνειν* έστι δ* δτε καί μανθά-νειν* σε δε τούτο, ώς ούτοι ένδείκνυνται, διαλέληθεν, ταύτό όνομα επ’ ένθρώποις έναντίως έχουσιν κείμενον, τώ τε είδότι ?5 καί τψ μή* παραπλήσιον δε τούτω καί τό εν τώ δευτέρω έρωτήματι εν ф ήρώτων σε, πότερα μανθάνουσιν | οί άνθρω- Β ποι α έπίστανται ή ά μή. ταύτα δή τών μαθημάτων παιδιά έστιν*
- Потому всю предшествовавшую бесѣду софистовъ съ Клейліемъ считаетъ забавою съ ихъ стороны; за нею доляша послѣдовать серіозная рѣчь, способная руководить юношу по пути къ добродѣтели.
διό καί φημι εγώ σοι τούτους προσπαίζειν* παιδιάν δε 30 λέγω διά ταύτα δτι, ei καί πολλά τις ή καί πάντα τά τοιαύτα
μή επιστάμενοι άρα, έφη, μανθάνουσιν, ώ Κλεινία, άλλ’ ούχ οι επιστάμενοι.
- Сократ успокаивает смущение Клейкия, объясняя, что смысл софизмов условливается двоякрш значением, в котором употребляется одно и тоже слово.
"VII. Έτι δή επί τό τρίτον καταβαλών ώσπερ πάλαισμα | D ώρμα ό Εύθύδημος τον νεανίσκον και εγώ γνούς βαπτιζόμε-5 νον τό μειράκιον, βουλόμενος άναπαΰσαι αυτό, μή ήμΐν άπο-δειλιάσειε, παραμυθούμενος ειπον Κλεινία, μή θαύμαζε, εϊ σοι φαίνονται άήθεις οι λόγοι, ίσως γάρ ούκ αίσθάνει, οΐον ποιεΐτον τώ £ένω περί σε*ποιεΐτον δε ταύτόν, δπερ οι εν τή τελετή των Κορυβάντων, δταν τήν θρόνωσιν ποιώσιν περί ίο τούτον όν άν μελλωσι τελεΐν. και γάρ εκεί χορηγία τίς έστι και παιδιά, εί άρα καί τετέλεσαι* καί νυν τούτω ούδέν | άλλο Ε ή χορεύετον περί σέ καί οιον όρχεΐσθον παίζοντες ώς μετά τούτο τελούντε. νυν ούν νόμισον τά πρώτα των ιερών άκού-ειν των σοφιστικών* πρώτον γάρ, ώς φησι ΤΤρόδικος, περί ΐ5 όνομάτων όρθότητος μαθεΐν δει* δ δή καί ένδείκνυσθόν σοι τώ £ένω, δτι ούκ ήδεισθα τό μανθάνειν δτι οί άνθρωποι κα-λούσι μεν επί τώ τοιώδε, δταν τις έΗ αρχής μηδεμίαν έχων Επιστήμην περί πράγματός τίνος έπειτα ύστερον αύτου λαμ-βάνη τήν επιστήμην, | καλοϋσι δε ταύτό τούτο καί έπειδάν 278 20 εχων ήδη τήν επιστήμην ταύτη τή επιστήμη ταύτόν τούτο πράγμα επισκοπή ή πραττόμενον ή λεγόμενον, μάλλον μεν αύτό ζυνιε'ναι καλούσιν ή μανθάνειν* έστι δ* δτε καί μανθά-νειν* σε δε τούτο, ώς ούτοι ένδείκνυνται, διαλέληθεν, ταύτό όνομα επ’ ένθρώποις έναντίως έχουσιν κείμενον, τώ τε είδότι ?5 καί τψ μή* παραπλήσιον δε τούτω καί τό εν τώ δευτέρω έρωτήματι εν ф ήρώτων σε, πότερα μανθάνουσιν | οί άνθρω- Β ποι α έπίστανται ή ά μή. ταύτα δή τών μαθημάτων παιδιά έστιν*
- Потому всю предшествовавшую беседу софистов с Клейлием считает забавою с их стороны; за нею доляша последовать серьёзная речь, способная руководить юношу по пути к добродетели.
διό καί φημι εγώ σοι τούτους προσπαίζειν* παιδιάν δε 30 λέγω διά ταύτα δτι, ei καί πολλά τις ή καί πάντα τά τοιαύτα
