Нич (Nitsch), Казимир — польский лингвист (род. в 1874 г.). Состоит профессором в Кракове. До него польская диалектология разрабатывалась лишь монографически; он первый сделал попытку синтеза в этой области и может считаться самым выдающимся польским диалектологом и одним из самых выдающихся славянских диалектологов вообще. Главные сочинения Н.: «O pisowni i języku Kazań Paterka» («Prace filolog.», V, 1899); «Próba wyjaśnienia genezy przechodzenia w narzeczu białoruskiem nieakcentowanego e w a» («Almae Matri Jagellonicae», 1900); «Studja Kaszubskie» («Mater. i prace Komisji język. Akad. Umiej.», 1903); «Dyjalekty polskie Prus zachodnich» («Mat. i prace Kom. jęz.», III, 1905—1906); «Dyjalekty polskie Prus wschodnich» (там же, III, 1907); «Charakterystyka porównawcza dyjalektów polskich w Prusiech zachodnich» («Rocznik Tow. nauk. w Toruniu», XIII, 1906); «Quelques remarques sur la langue polabe» («Archiv für slav. Philol.», XXIX, 1907); «Langues slaves occidentales dans le XX siècle» («L’Année linguistique», III, 1908, П.); «Dyjalekty polskie Śląska» («Mat. i pr. Kom. jęz.», IV, 1909); «Próba ugrupowania gwar polskich» («Rozprawy Wydz. filol. Ak. Um.», XLVI, 1910); «Reichte das Kaschubische einst weiter nach Süden?» («Mitteilungen des Vereins für Kaschubische Volkskunde», I, 1910); «Mowa ludu polskiego» (Краков, 1911); «Z historji polskich rymów. Studjum językowe» («Prace Towarz. Nauk. Warszawskiego», 1912). С 1908 г. издает вместе с профессорами Розвадовским и Лосем «Rocznik Slawistyczny — Revue slavistique», ежегодник первостепенной важности для славянского и общего языковедения.