ЕЭБЕ/Баржес, Жан Жозеф Леандр

Баржес, Жан Жозеф Леандр — ориенталист; род. в Ориоле (Франция) в 1810 г., умер в 1896 г. близ Марселя; христианин. Назначенный по окончании в 1834 г. семинарии священником, Б. через три года получил кафедру арабского языка в Марселе, а в 1842 г. стал читать лекции по теологии в Париже; вскоре он получил там же кафедру еврейского языка. Из книг Б. отметим: «R. Judah b. Koreisch, ad synagogam judaeorum civitatis Fez epistola de studii Targum utilitate et de linguae chaldaicae… vocabulorum item nonnullorum barbaricorum convenientia cum hebraea» (1857); «Le livre de Ruth, expliqué par deux traductions françaises» (1855); «Libri psalmorum David, versio а R. Japheth b. Heli Bassorensi Karaita» (1861); «Hebron et le tombeau du patriarche Abraham, traditions et légendes musulmanes rapportées par les auteurs arabes» (1863); «Notice sur deux fragments d’un Pentateuque hébreu-samaritain rapportés de la Palestine par F. de Saulcy» (1865); «Sefer Taghin, liber coronularum» (1861); Inscription hébraique de la chaire de St-Marc à Venise" (в "Annales de philosophie chrétienne, 1880, II, 222). Б. издал также «Grammatica hebraica» священника Эд. Слаутера и написал ряд статей в «Journal Asiatique» и «La Revue de l’Orient». — Ср.: A. de Gubernatis, Dict. intern. der écrivains du jour, s. v.; Archives Isr., LVII, 143; Gr. Encycl., статья Ис. Леба. [J. Ε., II, 534].

6.