Страница:L. N. Tolstoy. All in 90 volumes. Volume 24.pdf/321

Эта страница не была вычитана

ПРИТЧА О НАСЛЕДСТВЕ (ТАЛАНТАХ)

Ἀϰουόντων δὲ αὐτῶν ταῦτα προσθεὶς εἶπε παραβολὴν, διὰ τὸ ἐγγὺς αὐτὸν εἶναι Ἱερουσαλὴμ ϰαὶ δοϰεῖν αὐτοὺς ὅτι παραχρῆμα μέλλει ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ ἀναφαίνεσθαι.

Εἶπεν οὖν· Ἄνθρωπός τις εὐγενὴς ἐπορεύθη εἰς χώραν μαϰρὰν λαβεῖν ἑαυτῷ βασιλείαν ϰαὶ ὑποστρέψαι.

Καλέσας δὲ δέϰα δούλους ἑαυτοῦ ἔδωϰεν αὐτοῖς δέϰα μνᾶς.

Καὶ ᾧ μὲν ἔδωϰε πέντε τάλαντα, ᾧ δὲ δύο, ᾧ δὲ ἕν, ἑϰάστῳ ϰατὰ τὴν ἰδίαν δύναμιν.

Καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς πραγματεύσασθε.

Καὶ ἀπεδήμησεν εὐθέως.

Πορευθεὶς δὲ ὁ τὰ πέντε τάλαντα λαβὼν εἰργάσατο ἐν αὐτοῖς ϰαὶ ἐποίησεν ἄλλα πέντε τάλαντα.

Ὡσαύτως ϰαὶ ὁ τὰ δύο ἐϰέρδησε ϰαὶ αὐτὸς ἄλλα δύο.

Ὁ δὲ τὸ ἓν λαβὼν ἀπελθὼν ὤρυξεν ἐν τῇ γῇ, ϰαὶ ἀπέϰρυψε τὸ ἀργύριον τοῦ ϰυρίου αὐτοῦ.

Οἱ δὲ πολῖται αὐτοῦ ἐμίσουν αὐτόν, ϰαὶ ἀπέστειλαν πρεσβείαν ὀπίσω αὐτοῦ λέγοντες Οὐ θέλομεν τοῦτον βασιλεῦσαι ἐφ’ ἡμᾶς.

Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἐπανελθεῖν αὐτὸν λαβόντα τὴν βασιλείαν, ϰαὶ εἶπε φωνηθῆναι αὐτῷ τούς δούλους τούτους οἷς ἔδωϰε τὸ ἀργύριον, ἵνα γνῷ τίς τί διεπραγματεύσατο.

Καὶ συναίρει μετ’ αὐτῶν λόγον.

Лк. XIX, 11. Когда же они слушали это, присовокупил притчу: ибо он был близ Иерусалима,1 и они думали, что скоро должно открыться царствие Божие.2

Когда они слушали это, Иисус на прибавку сказал еще притчу затем, чтобы они не думали, что царство Божие придет без усилия.

12. Итак, сказал: некоторый человек высокого рода отправлялся в дальнюю страну, чтобы получить себе царство и возвратиться.

Он сказал: родовитый получил наследство, и надо было ему съездить получить наследство и потом вернуться.

13. Призвав же десять рабов своих, дал им десять мин.

Вот он призвал десять работников своих и дал им свое имение.

319