Страница:L. N. Tolstoy. All in 90 volumes. Volume 24.pdf/136

Эта страница не была вычитана

Ἰδὼν δε ὁ Φαρισαῖος ὁ ϰαλέσας αὐτόν, εἶπεν ἐν ἐαυτῷ, λέγων Οὖτος, εἰ ἷν προφήτης, ἐγίνωσϰεν ἂν τίς ϰαὶ ποταπὴ ἡ γυνὴ, ἥτις ἅπτεται αὐτοῦ· ὅτι ἁμαρτωλός ἐστι.

Καὶ ἀποϰριϑεὶς ὁ Ἰησοῦς, εἶπε πρὸς αὐτὸν Σίμων, ἔχω σοί τι εἰπεῖν. Ὁ δὲ φησί Διδάσϰαλε, εἰπέ.

Δύο χρεωφειλέται ἦσαν δανειστῇ τινι· ὁ εἷς ὤφειλε δηνάρια πενταϰόσια, ὁ δὲ ἕτερος πεντήϰοντα.

Μὴ ἐχόντων δὲ αὐτῶν ἀποδοῦναι, ἀμφοτέροις ἐχαρίσατο· τίς οὖν αὐτῶν, εἰπὲ, πλεῖον αὐτὸν ἀγαπήσει;

Ἀποϰριϑεὶς δὲ ὁ Σἰμων, εἶπεν Ὑπολαμβάνω, ὅτι ᾧ τὸ πλεῖον ἐχαρίσατο. ‘Ο δὲ εἶπεν αὐτῷ Ὀρϑῶς ἔϰρινας.

Καὶ στραφεὶς πρὸς τὴν γυναῖϰα, τῷ Σίμωνι ἔφη Βλέπεις ταύτην τὴν γυναῖϰα; εἰσῆλϑόν σου εἰς τὴν οἰϰίαν, ὕδωρ ἐπὶ τοὺς πόδας μου οὐϰ ἔδωϰας· αὓτη δὲ τοῖς ὃάϰρυσιν ἔβρεξέ μου τοὺς πόδας, ϰαὶ ταῖς θριξὶ τῆς ϰεφαλῆς αὐτῆς ἐξέμαξε.

Φίλημά μοι οὐϰ ἔδωϰας· αὕτη δὲ, ἀφ’ ἧς εἰσῆλϑον, οὐ διέλιπε ϰαταφιλοῦσά μου τοὺς πόδας.

Ἐλαίφ τὴν ϰεφαλήν μου οὐϰ ἤλειψας· αὔτη δέ μύρφ ἤλειψέ μου τοὺς πύδας.

Οὗ χάριν, λέγω σοι, ἀφέωνται αἱ ἁμαρτίαι αὐτῆς αἱ πολλάί, ὅτι ἠγἀπησε πολύ. ᾦ δὲ ὀλίγον ἀφίεται, ὀλίγον ἀγαπᾷ.

Εἶπε δὲ αὐτῇ Ἀφέωνταί σου αἱ ἀμαρτίαι.

Καὶ ἤρξαντο οἱ συναναϰειμένοι λέγειν ὲν ἑαυτοῖς Τίς οὗτὁς ἐστιν ὃς ϰαὶ ἁμαρτίας ἀφίησιν;

Εἶπε δὲ πρὸς τὴν γυναῖϰα ʻΗ πίστις σου σέσωϰέ σε· πορεύου εἰς εἰρήνηυ.

Лк. IV, 14. И разнеслась молва о нем по всей окрестной стране.

И по всей округе прошла молва о нем.

Лк. XI, 37. Когда он говорил это, один фарисей просил его к себе обедать; он пришел и возлег.

После этого пришел к нему один православный и просил позавтракать у него в доме.

38. Фарисей же удивился, увидев, что он не умыл рук перед обедом.

И православный, приметив, что Иисус не обмылся перед завтраком, удивился.

Лк. XI, 39. (Мф. XXIII, 25.) Но Господь сказал ему: ныне вы, фарисеи, внешность чаши и блюда очищаете, а

И сказал ему Иисус: Вы, православные, снаружи чашки и блюда моете, а внутри вас кишит грабеж и неправда.

134