και τούς πολιτικούς ούχ ήκιστα τούτων φαΐμεν δν θβίους те είναι και ενθουσιά&ιν, έπίπνους όντας και κατεχομενους έκ τού θεού, όταν κατορθώσι λέγοντες πολλά και μεγάλα πράγματα, μηδέν ειδότες ών λέγουσι.
ΜΕΝ. Πάνυ γε. 5
ΣΩ. Και αΐ γε γυναίκες δήπου, ώ Μενών, τούς αγαθούς ανδρας θείους καλούσι* και οί Λάκωνες δταν τινά έγκωμιάίω-σιν αγαθόν δνδρα, θειος άνήρ, φασίν, οΰτος.
ΜΕΝ. Και φαίνονται γε, ιδ Σώκρατες, όρθώς λέγειν. καίτοι Ε ϊσως ’Άνυτος δδε σοι αχθεται λέγοντι. ‘°
Отсюда — заключаетъ Секратъ — добродѣтель, въ комъ она есть, должна быть разсматриваема, какъ божественный даръ.
ΣΩ. Ούδέν μέλει έμοιγε. τούτψ μεν, ώ Μενών, και αυθις διαλε£όμεθα* εί δέ νυν ήμεΐς έν παντι τω λόγω τούτω καλώς έίητήσαμέν те και έλέγομεν, αρετή αν εϊη ούτε φύσει ούτε διδακτόν, άλλα θεία μοίρα παραγιγνομένη άνευ νου, οΐς αν τταρα-γίγνηται, ει μή τις εϊη τοιουτος των πολιτικών άνδρών, οιοςίδΙΟΟ και άλλον ποιήσαι πολιτικόν, ει δε εϊη, σχεδόν αν τι οΰτος λέγοιτο τοιουτος έν τοΐς 2ώσιν, οΐον έφη "Ομηρος έν τοΐς τεθνεώσι τον Τειρεσίαν είναι, λέγων περί αυτού ότι Οιος πέ-πνυται των έν "Αιδου, αι δε σκια'ι άΐσσουσι. ταύτόν άν και ευθύς τοιούτος ώσπερ παρά σκιάς αληθές αν πράγμα εϊη 2 ο προς αρετήν.
ΜΕΝ. Κάλλιστα δοκεΐς μοι λέγειν, ώ Σώκρατες.
Заключеніе.
ΣΩ. Έκ μεν τοίνυν τουτου τού λογισμού, ώ Μενών, θεία μοίροι ήμΐν φαίνεται παραγιγνομε'νη ή αρετή οΐς παραγίγνεται* τό δε σαφές περί αυτού είσόμεθα τότε, όταν πριν ώτινι Некорректный вызов шаблона→τρό-
8. θείος άνήρ, φασίν, ούτος.] У Аристотеля въ Эѳикѣ эти слова приведены по Лаконскому произношенію: καθάπερ οί Λάκωνες ειώ-θασι προσαγορεύειν, δταν άγασθωσι σφόδρα του, Σεΐος άνήρ, φασίν. Eth. Nic. УП. 1.
14. θείςι μοίρςι] Это выраженіе Платона толкуется въ различномъ и даже въ Некорректный вызов шаблона→противуполож-
номъ смыслѣ. Одни сближаютъ его съ понятіемъ случая, другіе видятъ въ немъ указаніе на божественное провидѣніе. Мы указываемъ здѣсь только на это разномысліе, имѣя въ виду разъяснить это выраженіе въ Анализѣ.
22. νΕφη ‘Όμηρος] Odyss. X. ст. 495.
και τούς πολιτικούς ούχ ήκιστα τούτων φαΐμεν δν θβίους те είναι και ενθουσιά&ιν, έπίπνους όντας και κατεχομενους έκ τού θεού, όταν κατορθώσι λέγοντες πολλά και μεγάλα πράγματα, μηδέν ειδότες ών λέγουσι.
ΜΕΝ. Πάνυ γε. 5
ΣΩ. Και αΐ γε γυναίκες δήπου, ώ Μενών, τούς αγαθούς ανδρας θείους καλούσι* και οί Λάκωνες δταν τινά έγκωμιάίω-σιν αγαθόν δνδρα, θειος άνήρ, φασίν, οΰτος.
ΜΕΝ. Και φαίνονται γε, ιδ Σώκρατες, όρθώς λέγειν. καίτοι Ε ϊσως ’Άνυτος δδε σοι αχθεται λέγοντι. ‘°
Отсюда — заключает Секрат — добродетель, в ком она есть, должна быть рассматриваема, как божественный дар.
ΣΩ. Ούδέν μέλει έμοιγε. τούτψ μεν, ώ Μενών, και αυθις διαλε£όμεθα* εί δέ νυν ήμεΐς έν παντι τω λόγω τούτω καλώς έίητήσαμέν те και έλέγομεν, αρετή αν εϊη ούτε φύσει ούτε διδακτόν, άλλα θεία μοίρα παραγιγνομένη άνευ νου, οΐς αν τταρα-γίγνηται, ει μή τις εϊη τοιουτος των πολιτικών άνδρών, οιοςίδΙΟΟ και άλλον ποιήσαι πολιτικόν, ει δε εϊη, σχεδόν αν τι οΰτος λέγοιτο τοιουτος έν τοΐς 2ώσιν, οΐον έφη "Ομηρος έν τοΐς τεθνεώσι τον Τειρεσίαν είναι, λέγων περί αυτού ότι Οιος πέ-πνυται των έν "Αιδου, αι δε σκια'ι άΐσσουσι. ταύτόν άν και ευθύς τοιούτος ώσπερ παρά σκιάς αληθές αν πράγμα εϊη 2 ο προς αρετήν.
ΜΕΝ. Κάλλιστα δοκεΐς μοι λέγειν, ώ Σώκρατες.
Заключение.
ΣΩ. Έκ μεν τοίνυν τουτου τού λογισμού, ώ Μενών, θεία μοίροι ήμΐν φαίνεται παραγιγνομε'νη ή αρετή οΐς παραγίγνεται* τό δε σαφές περί αυτού είσόμεθα τότε, όταν πριν ώτινι Некорректный вызов шаблона→τρό-
8. θείος άνήρ, φασίν, ούτος.] У Аристотеля в Эфике эти слова приведены по Лаконскому произношению: καθάπερ οί Λάκωνες ειώ-θασι προσαγορεύειν, δταν άγασθωσι σφόδρα του, Σεΐος άνήρ, φασίν. Eth. Nic. УП. 1.
14. θείςι μοίρςι] Это выражение Платона толкуется в различном и даже в Некорректный вызов шаблона→противополож-
ном смысле. Одни сближают его с понятием случая, другие видят в нём указание на божественное провидение. Мы указываем здесь только на это разномыслие, имея в виду разъяснить это выражение в Анализе.
22. νΕφη ‘Όμηρος] Odyss. X. ст. 495.
