Страница:Менон (Платон, 1868).pdf/73

Эта страница не была вычитана
52

G ΣΩ. Πώς ουν αν, ώ δαιμόνιε, είδείης περί τούτου τού πράγματος, εϊτε τι αγαθόν εχει έν έαυτώ εϊτε φλαύρον, οΰ παντάπασιν άπειρος εϊης;

ΑΝ. Ραδίως. τούτους γοϋν οΐδα οϊ εισιν, ε'ίτ' ουν άπειρος 5 αυτών είμι εϊτε μή.

ΣΩ. Μάντις εΐ 'ίσως, ώ 'Άνυτε, έπει δπως γε άλλως оІсгѲа τούτων πέρι, εξ ών αυτός λέγεις θαυμά£οιμ' άν. αλλά γάρ ου τούτους έΕητούμεν, τίνες είσί, παρ' ους άν Μενών άφικόμε-I) νος μοχθηρός γένοιτο* οΰτοι μέν γάρ, ei σύ βούλει, έστωσαν і ο οι σοφισταί* άλλα δή εκείνους ε'ιπέ ήμΐν, και τον πατρικόν τόνδε έταΐρον εύεργέτησον, ψράσας αύτώ, παρά τίνας άφικό-μενος έν τασαύτη πόλει την αρετήν, ήν νυν δή εγώ διήλθον, γένοιτ' άν ά£ιος λόγου.

ΑΝ. Τί δέ αύτώ ου σύ έφρασας;

Анитъ говоритъ, что всѣ добродѣтельные Аѳиняне въ состояніи научить добродѣтели лучше софистовъ.

\ь ΣΩ. Άλλ’ ους μέν εγώ ωμήν διδασκάλους τούτων εϊναι^εΐπον, αλλά τυγχάνω ούδέν λέγων, ως σύ φής* και ϊσως τι λέγεις, αλλά σύ δέ έν τώ μέρει αύτώ είπέ, παρά τίνας έλθη 'Αθηναίων. είπέ όνομα δτου βούλει.

ΑΝ. Τί δέ ενός ανθρώπου δνομα δει άκούσαι; δτω γάρ άν го έντύχη 'Αθηναίων τών καλών κάγαθών, ούδεις έστιν, 8ς ού βελτίω αύτόν ποιήσει ή οι σοφισταί, έάνπερ έθέλη πείθεσθαι.

ΣΩ. Πότερον δέ οΰτοι οι καλοί κάγαθοι από τού αύτομά-του έγένοντο τοιοϋτοι, παρ' ούδενός μαθόντες, δμως μέντοι άλλους διδάσκειν οιοί τε δντες ταύτα, ά αύτοι ούκ έμαθον;

93 2 5 ΑΝ. Και τούτους έγογε άΗιώ παρά τών προτέρων μαθεΐν, όντων καλών κάγαθών. ή ού δοκοϋσί σοι πολλοί και άγαθοι γεγονέναι έν τήδε τή πόλει άνδρες;

Сократъ выставляетъ противъ этого то историческое наблюденіе, что многіе добродѣтельные люди, не смотря на все желаніе, не въ состояніи были сдѣлать таковыми своихъ дѣтей.

ΣΩ. Έμοιγε, ώ 'Άνυτε, και είναι δοκούσιν ένθάδε άγαθοι

4. οΐδα οϊ έισιν] "Wolfius οΙοί εισιν coniectabat, propterea quod non qui sint, sed quales interrogetur. Sed δς in talibus non caret vi sua atque potestate, siquidem indicat ipsam naturam atque indolem ejus, de quo ser

mo est.“ Штальбаумъ.

17. έν τώ μέρει] т.-е. въ свою очередь. Таковое значеніе придаетъ этому слову членъ, между тѣмъ какъ безъ члена έν μέρει означаетъ просто per vices.


Тот же текст в современной орфографии

G ΣΩ. Πώς ουν αν, ώ δαιμόνιε, είδείης περί τούτου τού πράγματος, εϊτε τι αγαθόν εχει έν έαυτώ εϊτε φλαύρον, οΰ παντάπασιν άπειρος εϊης;

ΑΝ. Ραδίως. τούτους γοϋν οΐδα οϊ εισιν, ε'ίτ' ουν άπειρος 5 αυτών είμι εϊτε μή.

ΣΩ. Μάντις εΐ 'ίσως, ώ 'Άνυτε, έπει δπως γε άλλως оИсгФа τούτων πέρι, εξ ών αυτός λέγεις θαυμά£οιμ' άν. αλλά γάρ ου τούτους έΕητούμεν, τίνες είσί, παρ' ους άν Μενών άφικόμε-I) νος μοχθηρός γένοιτο* οΰτοι μέν γάρ, ei σύ βούλει, έστωσαν і ο οι σοφισταί* άλλα δή εκείνους ε'ιπέ ήμΐν, και τον πατρικόν τόνδε έταΐρον εύεργέτησον, ψράσας αύτώ, παρά τίνας άφικό-μενος έν τασαύτη πόλει την αρετήν, ήν νυν δή εγώ διήλθον, γένοιτ' άν ά£ιος λόγου.

ΑΝ. Τί δέ αύτώ ου σύ έφρασας;

Анит говорит, что все добродетельные Афиняне в состоянии научить добродетели лучше софистов.

\ь ΣΩ. Άλλ’ ους μέν εγώ ωμήν διδασκάλους τούτων εϊναι^εΐπον, αλλά τυγχάνω ούδέν λέγων, ως σύ φής* και ϊσως τι λέγεις, αλλά σύ δέ έν τώ μέρει αύτώ είπέ, παρά τίνας έλθη 'Αθηναίων. είπέ όνομα δτου βούλει.

ΑΝ. Τί δέ ενός ανθρώπου δνομα δει άκούσαι; δτω γάρ άν го έντύχη 'Αθηναίων τών καλών κάγαθών, ούδεις έστιν, 8ς ού βελτίω αύτόν ποιήσει ή οι σοφισταί, έάνπερ έθέλη πείθεσθαι.

ΣΩ. Πότερον δέ οΰτοι οι καλοί κάγαθοι από τού αύτομά-του έγένοντο τοιοϋτοι, παρ' ούδενός μαθόντες, δμως μέντοι άλλους διδάσκειν οιοί τε δντες ταύτα, ά αύτοι ούκ έμαθον;

93 2 5 ΑΝ. Και τούτους έγογε άΗιώ παρά τών προτέρων μαθεΐν, όντων καλών κάγαθών. ή ού δοκοϋσί σοι πολλοί και άγαθοι γεγονέναι έν τήδε τή πόλει άνδρες;

Сократ выставляет против этого то историческое наблюдение, что многие добродетельные люди, не смотря на всё желание, не в состоянии были сделать таковыми своих детей.

ΣΩ. Έμοιγε, ώ 'Άνυτε, και είναι δοκούσιν ένθάδε άγαθοι

4. οΐδα οϊ έισιν] "Wolfius οΙοί εισιν coniectabat, propterea quod non qui sint, sed quales interrogetur. Sed δς in talibus non caret vi sua atque potestate, siquidem indicat ipsam naturam atque indolem ejus, de quo ser

mo est.“ Штальбаум.

17. έν τώ μέρει] т. е. в свою очередь. Таковое значение придает этому слову член, между тем как без члена έν μέρει означает просто per vices.