Φειδίαν τε, δς οΰτιυ περιφανώς καλά έργα είργάζετο, και άλλους δέκα των άνδριαντοποιών. καίτοι τέρας λέγεις, εϊ οι μέν τα υποδήματα εργαζόμενοι τα παλαιά και τά ϊμάτια έξακού-μενοι ούκ αν δύναιντο λαθεΐν τριάκονθ5 ημέρας μοχθηρότερα Ε άποδιδόντες ή παρέλαβον τά ιμάτιά τε και ύποδήματα, άλλ’ει 5 τοιαϋτα ποιοΐεν, ταχύ άν τω λιμώ άποθάνοιεν, Πρωταγόρας δε άρα δλην την Ελλάδα έλάνθανε διαφθείρων τούς συγγιγ-νομένους και μοχθηροτέρους άποπέμπων ή παρελάμβανε πλέον ή τετταράκοντα έτη. οΐμαι γάρ αυτόν άποθανεΐν εγγύς και έβδομήκοντα έτη γεγονότα, τετταράκοντα δε εν τή τέχνη όντα* ι ο και εν απαντι τω χρόνω τούτω έτι εις την ημέραν ταυτηνι ευδόκιμων ούδέν πέπαυται. και ου μόνον Πρωταγόρας, αλλά 92 και άλλοι πάμπολλοι, οι μέν πρότερον γεγονότες εκείνου, οι δε και νυν έτι δντες. πότερον δη ουν ψώμεν κατά τον σόν λόγον, είδότας αυτούς εξαπατάν και λωβάσθαι τούς νέους, ή is λεληθέναι και εαυτούς; και ουτω μαίνεσθαι άξιώσομεν τούτους ους ένιοί φασι σοφωτάτους ανθρώπων είναι;
ΑΝ. Πολλου γε δέουσι μαίνεσθαι, ώ Σώκρατες, αλλά πολύ μάλλον οι τούτοις διδόντες άργύριον των νέων τούτων δ3 έτι μάλλον οι τούτοις έπιτρέποντες, οι προσήκοντες* πολύ δε μά-го β λίστα πάντων αι πόλεις, έώσαι αυτούς εισαφικνεΐσθαι και ούκ έξελαύνουσαι, εϊτε τις ξένος έπιχειρεΐ τοιούτόν τι ποιεΐν, εϊτε αστός.
ΣΩ. Πότερον δέ, ώ "Ανυτε, ήδίκηκέ τις σε των σοφιστών ή τί ούτως αύτοΐς χαλεπός εϊ; 2 5
ΑΝ. Ουδέ μά Δία έγωγε συγγέγονα πώποτε αυτών ούδενί, ούδ3 άν άλλον έάσαιμι τών έμών ούδένα.
ΣΩ. "Απειρος άρ5 εϊ παντάπασι τών άνδρών;
ΑΝ. Και εϊην γε.
6. τώ λιμώ] "Observabis usum articuli, qui sic explicandus est, ut intelligatur fames, quae tunc oriatur necesse est:“ Шталь-баумъ.
20. ή τούτοις έπιτρέποντες] т.-е. τούς νεούς.
20. οί προσήκοντες] есть при
ложеніе къ έπιτρέποντες. Во всей этой рѣчи Анита очень ясно слышится голосъ отца и гражданина, разгнѣваннаго той порчей общественной нравственности, которая допущена была въ лицѣ софистовъ, — о чемъ однако умѣстнѣе говорить въ Апологіи Сократа.
Φειδίαν τε, δς οΰτιυ περιφανώς καλά έργα είργάζετο, και άλλους δέκα των άνδριαντοποιών. καίτοι τέρας λέγεις, εϊ οι μέν τα υποδήματα εργαζόμενοι τα παλαιά και τά ϊμάτια έξακού-μενοι ούκ αν δύναιντο λαθεΐν τριάκονθ5 ημέρας μοχθηρότερα Ε άποδιδόντες ή παρέλαβον τά ιμάτιά τε και ύποδήματα, άλλ’ει 5 τοιαϋτα ποιοΐεν, ταχύ άν τω λιμώ άποθάνοιεν, Πρωταγόρας δε άρα δλην την Ελλάδα έλάνθανε διαφθείρων τούς συγγιγ-νομένους και μοχθηροτέρους άποπέμπων ή παρελάμβανε πλέον ή τετταράκοντα έτη. οΐμαι γάρ αυτόν άποθανεΐν εγγύς και έβδομήκοντα έτη γεγονότα, τετταράκοντα δε εν τή τέχνη όντα* ι ο και εν απαντι τω χρόνω τούτω έτι εις την ημέραν ταυτηνι ευδόκιμων ούδέν πέπαυται. και ου μόνον Πρωταγόρας, αλλά 92 και άλλοι πάμπολλοι, οι μέν πρότερον γεγονότες εκείνου, οι δε και νυν έτι δντες. πότερον δη ουν ψώμεν κατά τον σόν λόγον, είδότας αυτούς εξαπατάν και λωβάσθαι τούς νέους, ή is λεληθέναι και εαυτούς; και ουτω μαίνεσθαι άξιώσομεν τούτους ους ένιοί φασι σοφωτάτους ανθρώπων είναι;
ΑΝ. Πολλου γε δέουσι μαίνεσθαι, ώ Σώκρατες, αλλά πολύ μάλλον οι τούτοις διδόντες άργύριον των νέων τούτων δ3 έτι μάλλον οι τούτοις έπιτρέποντες, οι προσήκοντες* πολύ δε μά-го β λίστα πάντων αι πόλεις, έώσαι αυτούς εισαφικνεΐσθαι και ούκ έξελαύνουσαι, εϊτε τις ξένος έπιχειρεΐ τοιούτόν τι ποιεΐν, εϊτε αστός.
ΣΩ. Πότερον δέ, ώ "Ανυτε, ήδίκηκέ τις σε των σοφιστών ή τί ούτως αύτοΐς χαλεπός εϊ; 2 5
ΑΝ. Ουδέ μά Δία έγωγε συγγέγονα πώποτε αυτών ούδενί, ούδ3 άν άλλον έάσαιμι τών έμών ούδένα.
ΣΩ. "Απειρος άρ5 εϊ παντάπασι τών άνδρών;
ΑΝ. Και εϊην γε.
6. τώ λιμώ] "Observabis usum articuli, qui sic explicandus est, ut intelligatur fames, quae tunc oriatur necesse est:“ Шталь-баум.
20. ή τούτοις έπιτρέποντες] т. е. τούς νεούς.
20. οί προσήκοντες] есть при
ложение к έπιτρέποντες. Во всей этой речи Анита очень ясно слышится голос отца и гражданина, разгневанного той порчей общественной нравственности, которая допущена была в лице софистов, — о чём однако уместнее говорить в Апологии Сократа.
