Страница:Менон (Платон, 1868).pdf/70

Эта страница не была вычитана
49

ΑΝ. ΤΤάνυ γε. C

ΣΩ. Τί bJ ei σκυτοτόμον αγαθόν βουλοίμεθα γενέσθαι, άρ* ού παρά τούς σκυτοτόμους;

ΑΝ. Ναί.

ΣΩ. Και τάλλα ούτως; 5

ΑΝ. ΤΤάνυ γε.

ΣΩ. *Ώδε δή μοι πάλιν περί των αυτών είπε, παρά τούς ιατρούς, φαμέν, πε'μττοντες τόνδε καλώς αν έπέμπομεν, βουλό-μενοι ιατρόν γενέσθαι; άρ" δταν τούτο λέγωμεν, τόδε λέγομεν, D δτι παρά τούτους πέμποντες αυτόν σωφρονοΐμεν αν τούς αν- ю τιποιουμένους τε τής τέχνης μάλλον ή τούς μή, και τούς μισθόν πραττομενους επ’ αύτώ τούτω, άποφήναντας αυτούς διδασκάλους του βουλομένου ίέναι τε και μανθάνειν; άρ ού προς ταύτα βλέψαντες καλώς αν πέμποιμεν;

ΑΝ. Ναί. 15

ΣΩ. Ούκούν και περί αύλήσεως και τών άλλων τά αυτά ταυτα; πολλή άνοιά έστι βουλομένους αυλητήν τινα ποιήσαι Ε παρά μέν τούς ύπισχνουμένους διδάΗειν τήν τέχνην και μισθόν πραττομένους μή έθέλειν πέμπειν, άλλοις δέ τισι πράγματα πα-ρέχειν, Ζητοϋντα μανθάνειν παρά τούτων, οι μήτε προσποιούν-2 ο ται διδάσκαλοι είναι, μήτ1 έστιν αυτών μαθητής μηδεις τούτου του μαθήματος, ό ημείς άΗιούμεν μανθάνειν παρ' αυτών δν αν πέμπωμεν. ού πολλή σοι δοκεΐ άλογία είναι;

ΑΝ. Ναι μά Δία έμοιγε, και άμαθία γε πρός.

10 παρά τούτους πέμποντες — τούς άντιποιουμένους] "Continent verba τούς άντιποιουμένους — μαν-θάνειν epexegesin pronominis τούτους, notos illos.“ Штальбаумъ.

20. Ζητοϋντα μανθάνειν] Non habes, quo legitime referas istud Ζητούντα, говоритъ Буттманъ и предлагаетъ относить это слово къ πράγματα παρέχειν, дополняя мыслію изъ предшествующаго πέμποντες αύτόν. Штальбаумъ съ своей стороны замѣчаетъ, что наилучше было бы объяснить это

£ητούντα такъ, "ut ad άλλοις δέ τιθι πράγματα παρέχειν ex antegresso μή έθέλειν repetatur έθέ-λειν h. e. έπιθυμεΐν: quo facto subiectum αύτόν ad πράγματα παρέχειν facile intelligitur, ut deinde recte Ζητοϋντα inferatur. Но намъ болѣе нравится слѣдующее простое замѣчаніе Шталь-баума: "potest Ζητούντα stare, quoniam βουλομένους universe dictum est, ut nunc inferatur numerus singularis quasi βουλό-μενόν τινά praecessisset."


Тот же текст в современной орфографии

ΑΝ. ΤΤάνυ γε. C

ΣΩ. Τί bJ ei σκυτοτόμον αγαθόν βουλοίμεθα γενέσθαι, άρ* ού παρά τούς σκυτοτόμους;

ΑΝ. Ναί.

ΣΩ. Και τάλλα ούτως; 5

ΑΝ. ΤΤάνυ γε.

ΣΩ. *Ώδε δή μοι πάλιν περί των αυτών είπε, παρά τούς ιατρούς, φαμέν, πε'μττοντες τόνδε καλώς αν έπέμπομεν, βουλό-μενοι ιατρόν γενέσθαι; άρ" δταν τούτο λέγωμεν, τόδε λέγομεν, D δτι παρά τούτους πέμποντες αυτόν σωφρονοΐμεν αν τούς αν- ю τιποιουμένους τε τής τέχνης μάλλον ή τούς μή, και τούς μισθόν πραττομενους επ’ αύτώ τούτω, άποφήναντας αυτούς διδασκάλους του βουλομένου ίέναι τε και μανθάνειν; άρ ού προς ταύτα βλέψαντες καλώς αν πέμποιμεν;

ΑΝ. Ναί. 15

ΣΩ. Ούκούν και περί αύλήσεως και τών άλλων τά αυτά ταυτα; πολλή άνοιά έστι βουλομένους αυλητήν τινα ποιήσαι Ε παρά μέν τούς ύπισχνουμένους διδάΗειν τήν τέχνην και μισθόν πραττομένους μή έθέλειν πέμπειν, άλλοις δέ τισι πράγματα πα-ρέχειν, Ζητοϋντα μανθάνειν παρά τούτων, οι μήτε προσποιούν-2 ο ται διδάσκαλοι είναι, μήτ1 έστιν αυτών μαθητής μηδεις τούτου του μαθήματος, ό ημείς άΗιούμεν μανθάνειν παρ' αυτών δν αν πέμπωμεν. ού πολλή σοι δοκεΐ άλογία είναι;

ΑΝ. Ναι μά Δία έμοιγε, και άμαθία γε πρός.

10 παρά τούτους πέμποντες — τούς άντιποιουμένους] "Continent verba τούς άντιποιουμένους — μαν-θάνειν epexegesin pronominis τούτους, notos illos.“ Штальбаум.

20. Ζητοϋντα μανθάνειν] Non habes, quo legitime referas istud Ζητούντα, говорит Буттман и предлагает относить это слово к πράγματα παρέχειν, дополняя мыслью из предшествующего πέμποντες αύτόν. Штальбаум с своей стороны замечает, что наилучше было бы объяснить это

£ητούντα так, "ut ad άλλοις δέ τιθι πράγματα παρέχειν ex antegresso μή έθέλειν repetatur έθέ-λειν h. e. έπιθυμεΐν: quo facto subiectum αύτόν ad πράγματα παρέχειν facile intelligitur, ut deinde recte Ζητοϋντα inferatur. Но нам более нравится следующее простое замечание Шталь-баума: "potest Ζητούντα stare, quoniam βουλομένους universe dictum est, ut nunc inferatur numerus singularis quasi βουλό-μενόν τινά praecessisset."