Страница:Менон (Платон, 1868).pdf/56

Эта страница не была вычитана
35

ΣΩ. ^Αρ" ούν ού την επιστήμην, ήν νυν ουτος έχει, ήτοι £λαβέ ποτέ ή αεί είχε;

ΜΕΝ. Ναί.

ΣΩ. Ούκουν ει μεν άει εΐχεν, άει και ήν επιστήμων εί δε έ'λαβε ποτέ, ούκ άν εν γε τω νυν βίω είληφώς εϊη. ή δεδίδαχε 5 τις τούτον γεωμετρεΐν. ουτος γάρ ποιήσει περί πόσης γεωμε- Ε τρίας ταύτά ταύτα, και των άλλων μαθημάτων απάντων, εστιν ούν, δστις τούτον πάντα δεδίδαχε; δίκαιος γάρ που ει είδέναι, άλλως τε και επειδή εν τή σή οικία γεγονε και τέθραπται.

ΜΕΝ. "Αλλ" οΐδα εγωγε, δτι ούδεις πώποτε έδίδαΕεν. <ο

ΣΩ. 'Έχει δε ταύτας τάς δόΗας. ή ούχί;

ΜΕΝ. "Ανάγκη, ώ Σώκρατες, φαίνεται.

ΣΩ. Εί δε μη εν τω νυν βίω λαβών, ούκ ήδη τούτο δήλον, 86 δτι εν άλλω τινι χρόνω είχε καί έμεμαθήκει;

ΜΕΝ. Φαίνεται. *γ,

ΣΩ. Ούκουν ούτός γε έστιν ό χρόνος, δτ ούκ ήν άνθρωπος; ΜΕΝ. Ναί.

ΣΩ. Εί ουν δν αν ή χρόνον καί δν αν μη ή άνθρωπος, ένεσονται αύτω αληθείς δόΗαι, α'ί έρωτήσει έπεγερθεΐσαι έπισ-τήμαι γίγνονται, άρ" ούν τον αεί χρόνον μεμαθηκυΐα έ'σται ή 2ο ψυχή αύτοϋ; δήλον γάρ, δτι τον πάντα χρόνον εστιν, ή ούκ εστιν άνθρωπος.

ΜΕΝ. Φαίνεται.

13. Ει δέ μή έν τώ νΟν βίψ λαβών, ούκ ήδη τούτο δήλον] Трудность текста заключается въ словѣ ήδη, потому всѣ издатели читали ήδει, ставя комму передъ δήλον, но Буттманъ при этомъ основательно досадуетъ на частицу ούκ, такъ какъ она едва ли годится при словѣ ήδει. Чтеніе ήδη имѣютъ только двѣ рукописи. Штальбаумъ принимаетъ это чтеніе и, ставя комму предъ ούκ, предлагаетъ къ слову λαβών дополнить мысленно изъ предшествующаго: 2χει ταύτας τάς δό£ας. Чтеніе Штальбаума, повидимому, оправдывается Фор

мою вопросительной рѣчи, которая слѣдуетъ послѣ δήλον.

18. Εί ούν δν — άρ’ ούν τόν άεΐ] Избѣгая повторенія ούν, Штальбаумъ предлагаетъ читать: άρ’ ού τόν άεΐ etc.

21. δήλον γάρ δτι τόν πάντα χρόνον έστιν, ή ούκ 2στιν άνθρωπος] Субъектомъ при томъ и другомъ &mv обыкновенно принимаютъ ουτος т.-е. παΐς. Но руководясь смысломъ всей рѣчи, слѣдуетъ, повидимому, субъектомъ считать здѣсь ή ψυχή,а, а &тѵ въ обо ихъ случаяхъ принять за связь къ предикату άνθρωπος. (См. Рибо́ингъ. I. Прим. 348.)

з*


Тот же текст в современной орфографии

ΣΩ. ^Αρ" ούν ού την επιστήμην, ήν νυν ουτος έχει, ήτοι £λαβέ ποτέ ή αεί είχε;

ΜΕΝ. Ναί.

ΣΩ. Ούκουν ει μεν άει εΐχεν, άει και ήν επιστήμων εί δε έ'λαβε ποτέ, ούκ άν εν γε τω νυν βίω είληφώς εϊη. ή δεδίδαχε 5 τις τούτον γεωμετρεΐν. ουτος γάρ ποιήσει περί πόσης γεωμε- Ε τρίας ταύτά ταύτα, και των άλλων μαθημάτων απάντων, εστιν ούν, δστις τούτον πάντα δεδίδαχε; δίκαιος γάρ που ει είδέναι, άλλως τε και επειδή εν τή σή οικία γεγονε και τέθραπται.

ΜΕΝ. "Αλλ" οΐδα εγωγε, δτι ούδεις πώποτε έδίδαΕεν. <ο

ΣΩ. 'Έχει δε ταύτας τάς δόΗας. ή ούχί;

ΜΕΝ. "Ανάγκη, ώ Σώκρατες, φαίνεται.

ΣΩ. Εί δε μη εν τω νυν βίω λαβών, ούκ ήδη τούτο δήλον, 86 δτι εν άλλω τινι χρόνω είχε καί έμεμαθήκει;

ΜΕΝ. Φαίνεται. *γ,

ΣΩ. Ούκουν ούτός γε έστιν ό χρόνος, δτ ούκ ήν άνθρωπος; ΜΕΝ. Ναί.

ΣΩ. Εί ουν δν αν ή χρόνον καί δν αν μη ή άνθρωπος, ένεσονται αύτω αληθείς δόΗαι, α'ί έρωτήσει έπεγερθεΐσαι έπισ-τήμαι γίγνονται, άρ" ούν τον αεί χρόνον μεμαθηκυΐα έ'σται ή 2ο ψυχή αύτοϋ; δήλον γάρ, δτι τον πάντα χρόνον εστιν, ή ούκ εστιν άνθρωπος.

ΜΕΝ. Φαίνεται.

13. Ει δέ μή έν τώ νΟν βίψ λαβών, ούκ ήδη τούτο δήλον] Трудность текста заключается в слове ήδη, потому все издатели читали ήδει, ставя комму перед δήλον, но Буттман при этом основательно досадует на частицу ούκ, так как она едва ли годится при слове ήδει. Чтение ήδη имеют только две рукописи. Штальбаум принимает это чтение и, ставя комму пред ούκ, предлагает к слову λαβών дополнить мысленно из предшествующего: 2χει ταύτας τάς δό£ας. Чтение Штальбаума, по-видимому, оправдывается Фор

мою вопросительной речи, которая следует после δήλον.

18. Εί ούν δν — άρ’ ούν τόν άεΐ] Избегая повторения ούν, Штальбаум предлагает читать: άρ’ ού τόν άεΐ etc.

21. δήλον γάρ δτι τόν πάντα χρόνον έστιν, ή ούκ 2στιν άνθρωπος] Субъектом при том и другом &mv обыкновенно принимают ουτος т. е. παΐς. Но руководясь смыслом всей речи, следует, по-видимому, субъектом считать здесь ή ψυχή,а, а &ти в обо их случаях принять за связь к предикату άνθρωπος. (См. Рибо́инг. I. Прим. 348.)

з*