ΣΩ. Oiei ουν αν αυτόν πρότερον επιχείρησαν ζητεΐν ή μαν-θάνειν τούτο, δ ώετο είδέναι ούκ είδώς, πριν εις απορίαν κα-τεπεσεν ήγησάμενος μή είδέναι, και έπόθησε τό είδέναι;
ΜΕΝ. Ου μοι δοκεΐ, ώ Σώκρατες.
ΣΩ. ’Ώνητο αρα ναρκήσας; ь
ΜΕΝ. Δοκεΐ μοι.
ΣΩ. Σκέψαι δή εκ ταύτης τής απορίας, δ τι και άνευρήσει ζητών μετ εμού, ούδέν άλλ’ ή έρωτώντος εμού, και ου διδάσκοντος. φύλαττε δε, αν που ευρης με διδάσκοντα και διε£ιόντα D αύτώ, άλλα μή τάς τούτου δό£ας άνερωτώντα. ίο
Сократъ продолжаетъ прерванную математическую бесѣду свою со слугою Менона.
Λέγε γάρ μοι σύ’ ου τό μεν τετράπουν τούτο ήμΐν έστι χωρίον; μανθάνεις;
ΤΤΑΙ. Έγωγε.
ΣΩ. "Ετερον δέ αύτώ προςθεΐμεν αν τουτι ϊσον;
ΤΤΑΙ. Ναί. ’ is
ΣΩ. Και τρίτον τόδε ίσον έκατερψ τούτων;
ΤΤΑΙ. Ναί. 1
1. αύτόν πρότερον έπιχειρήσαι ζητεΐν — πρίν εις άπορίαν κατέπε-σεν] Указывается на недоумѣніе какъ на causa efficiens Философскаго изслѣдованія. Недоумѣніе, вмѣстѣ съ удивленіемъ, происходящемъ въ сознаніи вслѣдствіе несоизмѣримости внушеній опыта съ основными началами разума у Платона и у Аристотеля трактуется всегда какъ истинный источникъ ФИЛОСОФІИ.
Слич. Theaet. р. 155. D. μάλα γάρ φιλοσόφου τούτο τό πάθος, τό θαυμά£ειν* ού γάρ άλλη άρχή φιλοσοφίας ή αύτη. Aristot. Me-taph. 1. 2. διά τό θαυμάζειν οι άνθρωποι καί τό υύν και τό πρώτον ήρξαντο φιλοσοφεΐν.... ό δ5 άπορων καί θαυμάζων οΐεται άγνοείν.
10. τάς τούτου δόξας] Другое чтеніе: τάς τούτων δόξας, т.-е. τάς περί τούτων δόξας. НІталь-баумъ защищаетъ τούτου, основательно замѣчая, что мнѣнія
самого слуги Менона противу-полагаются здѣсь тому, чему можетъ научить его Сократъ.
11. ού τό μέν τετράπουν τούτο ήμΐν έστί χωρίον] здѣсь снова берется квадратъ въ четыре фута, къ которому за тѣмъ прилагаются три равныхъ квадрата въ такомъ видѣ:
ΣΩ. Oiei ουν αν αυτόν πρότερον επιχείρησαν ζητεΐν ή μαν-θάνειν τούτο, δ ώετο είδέναι ούκ είδώς, πριν εις απορίαν κα-τεπεσεν ήγησάμενος μή είδέναι, και έπόθησε τό είδέναι;
ΜΕΝ. Ου μοι δοκεΐ, ώ Σώκρατες.
ΣΩ. ’Ώνητο αρα ναρκήσας; ь
ΜΕΝ. Δοκεΐ μοι.
ΣΩ. Σκέψαι δή εκ ταύτης τής απορίας, δ τι και άνευρήσει ζητών μετ εμού, ούδέν άλλ’ ή έρωτώντος εμού, και ου διδάσκοντος. φύλαττε δε, αν που ευρης με διδάσκοντα και διε£ιόντα D αύτώ, άλλα μή τάς τούτου δό£ας άνερωτώντα. ίο
Сократ продолжает прерванную математическую беседу свою со слугою Менона.
Λέγε γάρ μοι σύ’ ου τό μεν τετράπουν τούτο ήμΐν έστι χωρίον; μανθάνεις;
ΤΤΑΙ. Έγωγε.
ΣΩ. "Ετερον δέ αύτώ προςθεΐμεν αν τουτι ϊσον;
ΤΤΑΙ. Ναί. ’ is
ΣΩ. Και τρίτον τόδε ίσον έκατερψ τούτων;
ΤΤΑΙ. Ναί. 1
1. αύτόν πρότερον έπιχειρήσαι ζητεΐν — πρίν εις άπορίαν κατέπε-σεν] Указывается на недоумение как на causa efficiens Философского исследования. Недоумение, вместе с удивлением, происходящем в сознании вследствие несоизмеримости внушений опыта с основными началами разума у Платона и у Аристотеля трактуется всегда как истинный источник ФИЛОСОФИИ.
Слич. Theaet. р. 155. D. μάλα γάρ φιλοσόφου τούτο τό πάθος, τό θαυμά£ειν* ού γάρ άλλη άρχή φιλοσοφίας ή αύτη. Aristot. Me-taph. 1. 2. διά τό θαυμάζειν οι άνθρωποι καί τό υύν και τό πρώτον ήρξαντο φιλοσοφεΐν.... ό δ5 άπορων καί θαυμάζων οΐεται άγνοείν.
10. τάς τούτου δόξας] Другое чтение: τάς τούτων δόξας, т. е. τάς περί τούτων δόξας. НИталь-баум защищает τούτου, основательно замечая, что мнения
самого слуги Менона противу-полагаются здесь тому, чему может научить его Сократ.
11. ού τό μέν τετράπουν τούτο ήμΐν έστί χωρίον] здесь снова берется квадрат в четыре фута, к которому за тем прилагаются три равных квадрата в таком виде:
