Страница:Менон (Платон, 1868).pdf/41

Эта страница не была вычитана
20

σύνης γίγνηται, αρετή έσται, 8 δ’ αν άνευ πάντων των τοιού-των, κακία.

79 ΜΕΝ. Δοκεΐ μοι άναγκαΐον είναι ως λέγεις.

А такъ какъ справедливость есть только часть добродѣтели, то отсюда — указываетъ Сократъ — та логическая несообразность, что понятіе всей добродѣтели измѣряется понятіемъ части ея.

ΣΩ. Ούκοΰν τούτων έκαστον ολίγον πρότερον μόριον άρε-5 τής εφαμεν είναι, την δικαιοσύνην και σωφροσύνην και πάντα τα τοιαύτα;

ΜΕΝ. Ναι.

ΣΩ. Εΐτα, ώ Μενών, παίζεις πρός με;

ΜΕΝ. Τί δη, ώ Σώκρατες;

ιο ΣΩ. "Οτι άρτι εμού δεηθεντος σου μη καταγνύναι μηδέ κερ-ματίζειν την άρετήν, και δόντος παραδείγματα καθ’ α δεοι άποκρίνεσθαι, τούτου μέν ήμέλησας, λέγεις δε μοι, δτι αρετή Β έστιν οίόν τ είναι τάγαθά πορίζεσθαι μετά δικαιοσύνης, τούτο δε φής μόριον άρετής είναι, is ΜΕΝ. Έγωγε.

ΣΩ. Ούκούν συμβαίνει έ£ ών σύ ομολογείς, τό μετά μορίου άρετής πράττειν δ τι αν πράττη, τούτο άρετήν είναι* τήν γάρ δικαιοσύνην μόριον φής άρετής είναι, και εκαστα τούτων.

ΜΕΝ. Τί ούν δη;

2 0 ΣΩ. Τούτο λέγω, δτι εμού δεηθεντος δλην είπεΐν τήν αρετήν, αυτήν μεν πολλού δεις είπεΐν δ τι έστι, πάσαν δε φής С πράΗιν άρετήν είναι, έάνπερ μετά μορίου άρετής πράττηται, ώσπερ είρηκώς δ τι αρετή έστι τό δλον και ήδη γνωσομένου εμού, καί εάν σύ κατακερματίζης αυτήν κατά μόρια, δει ουν σοι 2 5 πάλιν έ£ αρχής, ως έμοί δοκεΐ, τής αυτής έρωτήσεως, ώ φίλε Μενών, τί έστιν αρετή, ή μετά μορίου άρετής πάσα πράΗις  Некорректный вызов шаблона→άρε-

8. Εΐτα, (b Μένων] "Simulat Socrates vel admirationem vel indignationem, cui significandae inservit €Ϊτα, quod non raro ita dicitur, v. ad. Apol. Socr. p. 28. B.“ Штальбаумъ.

14. τούτο δέ φής μόριον άρετής είναι] Логическая ошибка, на которую указываетъ здѣсь Сократъ, называется въ Логикахъ circulus in difiniendo, или діал-лела. Смотр. Анализъ.

17. δ τι άν πράττη] безъ субъ

екта, съ подразумѣваніемъ τις. Тоже см. ниже р. 97. А. Слич. Ароі. р. 29. А. Sympos. р. 187. E. Charm. р. 167. В.

19. Μεν. Τί ούν δή; Σω. Τούτο λέγω, δτι έμού] Такъ по конъектурѣ Штальбаума. Въ прежнихъ изданіяхъ писали: Μεν. Τί ούν δή τούτο λέγω; Σω. δτι έμού δεη-θέντος. Штальбаумъ, объясняя свое чтеніе, замѣчаетъ: "Est au-etm ad Τί ούν δή; intelligendum τούτο λέγεις; aut simile quid/


Тот же текст в современной орфографии

σύνης γίγνηται, αρετή έσται, 8 δ’ αν άνευ πάντων των τοιού-των, κακία.

79 ΜΕΝ. Δοκεΐ μοι άναγκαΐον είναι ως λέγεις.

А так как справедливость есть только часть добродетели, то отсюда — указывает Сократ — та логическая несообразность, что понятие всей добродетели измеряется понятием части её.

ΣΩ. Ούκοΰν τούτων έκαστον ολίγον πρότερον μόριον άρε-5 τής εφαμεν είναι, την δικαιοσύνην και σωφροσύνην και πάντα τα τοιαύτα;

ΜΕΝ. Ναι.

ΣΩ. Εΐτα, ώ Μενών, παίζεις πρός με;

ΜΕΝ. Τί δη, ώ Σώκρατες;

ιο ΣΩ. "Οτι άρτι εμού δεηθεντος σου μη καταγνύναι μηδέ κερ-ματίζειν την άρετήν, και δόντος παραδείγματα καθ’ α δεοι άποκρίνεσθαι, τούτου μέν ήμέλησας, λέγεις δε μοι, δτι αρετή Β έστιν οίόν τ είναι τάγαθά πορίζεσθαι μετά δικαιοσύνης, τούτο δε φής μόριον άρετής είναι, is ΜΕΝ. Έγωγε.

ΣΩ. Ούκούν συμβαίνει έ£ ών σύ ομολογείς, τό μετά μορίου άρετής πράττειν δ τι αν πράττη, τούτο άρετήν είναι* τήν γάρ δικαιοσύνην μόριον φής άρετής είναι, και εκαστα τούτων.

ΜΕΝ. Τί ούν δη;

2 0 ΣΩ. Τούτο λέγω, δτι εμού δεηθεντος δλην είπεΐν τήν αρετήν, αυτήν μεν πολλού δεις είπεΐν δ τι έστι, πάσαν δε φής С πράΗιν άρετήν είναι, έάνπερ μετά μορίου άρετής πράττηται, ώσπερ είρηκώς δ τι αρετή έστι τό δλον και ήδη γνωσομένου εμού, καί εάν σύ κατακερματίζης αυτήν κατά μόρια, δει ουν σοι 2 5 πάλιν έ£ αρχής, ως έμοί δοκεΐ, τής αυτής έρωτήσεως, ώ φίλε Μενών, τί έστιν αρετή, ή μετά μορίου άρετής πάσα πράΗις  Некорректный вызов шаблона→άρε-

8. Εΐτα, (b Μένων] "Simulat Socrates vel admirationem vel indignationem, cui significandae inservit €Ϊτα, quod non raro ita dicitur, v. ad. Apol. Socr. p. 28. B.“ Штальбаум.

14. τούτο δέ φής μόριον άρετής είναι] Логическая ошибка, на которую указывает здесь Сократ, называется в Логиках circulus in difiniendo, или диал-лела. Смотр. Анализ.

17. δ τι άν πράττη] без суб

екта, с подразумеванием τις. Тоже см. ниже р. 97. А. Слич. Арои. р. 29. А. Sympos. р. 187. E. Charm. р. 167. В.

19. Μεν. Τί ούν δή; Σω. Τούτο λέγω, δτι έμού] Так по конъектуре Штальбаума. В прежних изданиях писали: Μεν. Τί ούν δή τούτο λέγω; Σω. δτι έμού δεη-θέντος. Штальбаум, объясняя свое чтение, замечает: "Est au-etm ad Τί ούν δή; intelligendum τούτο λέγεις; aut simile quid/