Страница:Менон (Платон, 1868).pdf/36

Эта страница не была вычитана
15

ΣΩ. Έκ τούτων δή £ύνες δ τοι λέγω, έφη Πίνδαρος. έστι γάρ χρόα απορροή σχημάτων όψει σύμμετρος και αισθητός.

ΜΕΝ. "Αριστά μοι δοκεΐς, ώ Σώκρατες, ταύτην την άπόκρι-σιν είρηκεναι.

ΣΩ. "Ισως γάρ σοι κατά συνήθειαν εΐρηται. και αμα, οΐμαι, s εννοείς, δτι έχοις αν έ£ αυτής ειπεΐν καί φωνήν, δ έστι, καί οσμήν καί άλλα πολλά των τοιούτων.

ΜΕΝ. Πάνυ μεν ουν. Ε

ΣΩ. Τραγική γάρ έστιν, ώ Μενών, ή άπόκρισις, ώστε άρέσκει σοι μάλλον ή ή περί του σχήματος. 10

ΜΕΝ. Έμοιγε.

ΣΩ. Άλλ1 * * * 5 * * * 9 * * 12 ούκ έστιν, ώ παΐ ΆλεΗιδήμου, ως εγώ έμαυτόν πείθω, άλλ' εκείνη βελτίων. οΐμαι δε ούδ' αν σοι δό£αι, εϊ μή, ώςπερ χθες έλεγες, άναγκαΐόν σοι άπιε'ναι προ των μυςτηρίων, άλλ' εί περιμείναις τε καί μυηθείης. <5

ΜΕΝ. "Αλλά περιμε'νοιμ' άν, ώ Σώκρατες, εϊ μοι πολλά τοι- 77 αυτα λε'γοις.

Сократъ убѣждаетъ Менона попытаться вновь опредѣлить добродѣтель, какова она сама по себѣ.

ΣΩ. 'Αλλά μήν προθυμίας γε ούδέν άπολείψω, καί σου  Некорректный вызов шаблона→ένε-

1. Έκ τούτων δή Ηύνες δ τοι λέγω, έφη Πίνδαρος] Словами έκ τούτων δή Ηύνες, по свидѣтель

ству схоліаста, начиналось одно

стихотвореніе Пиндара. См.Бекъ

Pind. Fragm. N. 71. "Plato hia

verbis, licet nihil eximii conti

neant, cum mentione роёіае ita

utitur, ut solent in familiari

sermone homines faceti.41 Гедике.

9. Τραγική] Въ смыслѣ напы

щенности. Діодоръ говоритъ о τραγικόν τύφον Эмпедокла. Diog.

L. УIII. 70.

12. Άλλ ούκ έστιν — βελτίων] Въ первомъ предложеніи нѣтъ ни подлежащаго ни сказуемаго; сказуемое въ немъ, очевидно, есть тоже сказуемое втораго предложенія βελτίων, а подлежащее, въ соотвѣтствіе съ έκείνη, подлежащимъ втораго предложенія — есть αύ'τη, т.-е. ή περί τοϋ σχή

ματος άπόκρισις. Таково было сперва объясненіе Буттмана; но въ послѣдствіи Буттманъ предложилъ отнести άλλ ούκ έστιν къ впереди стоящему άρέσκει σοι μάλλον, "quod idem est, ac si dixisset δοκεΐ σοι βελτίων."

14. πρό τών μυστηρίων] "Ludit Socrates iu comparatione cum mysteriis, ut in Sympos. p. 209. E. Jam quum Meuo Thessalus dixisset pridie Socrati abeundum sibi esse ex Attica ante mysteriorum celebrationem, Socrates haec ejus verba ad alterum illum sensum facete transfert." Гедике. Смыслъ же словъ Сократа тотъ, что онъ надѣется убѣдить Менона въ томъ, что данное имъ опредѣленіе Фигуры лучше опредѣленія цвѣта, если только Ме-нонъ помедлитъ и будетъ слушать его.


Тот же текст в современной орфографии

ΣΩ. Έκ τούτων δή £ύνες δ τοι λέγω, έφη Πίνδαρος. έστι γάρ χρόα απορροή σχημάτων όψει σύμμετρος και αισθητός.

ΜΕΝ. "Αριστά μοι δοκεΐς, ώ Σώκρατες, ταύτην την άπόκρι-σιν είρηκεναι.

ΣΩ. "Ισως γάρ σοι κατά συνήθειαν εΐρηται. και αμα, οΐμαι, s εννοείς, δτι έχοις αν έ£ αυτής ειπεΐν καί φωνήν, δ έστι, καί οσμήν καί άλλα πολλά των τοιούτων.

ΜΕΝ. Πάνυ μεν ουν. Ε

ΣΩ. Τραγική γάρ έστιν, ώ Μενών, ή άπόκρισις, ώστε άρέσκει σοι μάλλον ή ή περί του σχήματος. 10

ΜΕΝ. Έμοιγε.

ΣΩ. Άλλ1 * * * 5 * * * 9 * * 12 ούκ έστιν, ώ παΐ ΆλεΗιδήμου, ως εγώ έμαυτόν πείθω, άλλ' εκείνη βελτίων. οΐμαι δε ούδ' αν σοι δό£αι, εϊ μή, ώςπερ χθες έλεγες, άναγκαΐόν σοι άπιε'ναι προ των μυςτηρίων, άλλ' εί περιμείναις τε καί μυηθείης. <5

ΜΕΝ. "Αλλά περιμε'νοιμ' άν, ώ Σώκρατες, εϊ μοι πολλά τοι- 77 αυτα λε'γοις.

Сократ убеждает Менона попытаться вновь определить добродетель, какова она сама по себе.

ΣΩ. 'Αλλά μήν προθυμίας γε ούδέν άπολείψω, καί σου  Некорректный вызов шаблона→ένε-

1. Έκ τούτων δή Ηύνες δ τοι λέγω, έφη Πίνδαρος] Словами έκ τούτων δή Ηύνες, по свидетель

ству схолиаста, начиналось одно

стихотворение Пиндара. См.Бек

Pind. Fragm. N. 71. "Plato hia

verbis, licet nihil eximii conti

neant, cum mentione роёиае ita

utitur, ut solent in familiari

sermone homines faceti.41 Гедике.

9. Τραγική] В смысле напы

щенности. Диодор говорит о τραγικόν τύφον Эмпедокла. Diog.

L. УIII. 70.

12. Άλλ ούκ έστιν — βελτίων] В первом предложении нет ни подлежащего ни сказуемого; сказуемое в нём, очевидно, есть тоже сказуемое второго предложения βελτίων, а подлежащее, в соответствие с έκείνη, подлежащим второго предложения — есть αύ'τη, т. е. ή περί τοϋ σχή

ματος άπόκρισις. Таково было сперва объяснение Буттмана; но в последствии Буттман предложил отнести άλλ ούκ έστιν к впереди стоящему άρέσκει σοι μάλλον, "quod idem est, ac si dixisset δοκεΐ σοι βελτίων."

14. πρό τών μυστηρίων] "Ludit Socrates iu comparatione cum mysteriis, ut in Sympos. p. 209. E. Jam quum Meuo Thessalus dixisset pridie Socrati abeundum sibi esse ex Attica ante mysteriorum celebrationem, Socrates haec ejus verba ad alterum illum sensum facete transfert." Гедике. Смысл же слов Сократа тот, что он надеется убедить Менона в том, что данное им определение Фигуры лучше определения цвета, если только Ме-нон помедлит и будет слушать его.