νασία χρήσθαι, ούδέ ταύτης έοικειν όφελος ούδέν, εΐ τι δή τοΐς πρόσθεν ώμλογημένοις τεκμαίρεσθαι δεΐ. Συνεδόκει ήμΐν πάντα ταύτα. Τοιαύτης τίνος άρα ήμΐν επιστήμης δει, ώ καλέ παΐ, ήν δ* εγώ, έν ή συμπέπτωκεν άμα τό τε ποιεΐν και τό 5 έπίστασθαι χρήσθαι τούτψ δ άν ποιή. Φαίνεται, έφη.
ν при чемъ, взявъ въ примѣръ музыкальные инструменты, объясняетъ какъ въ отношеніи ихъ умѣнье производить и умѣнье пользоваться не совпадаютъ.
ΤΤολλού άρα δει, ώς έοικεν, ήμάς λυροποιούς | δεινούς είναι και τοιαύτης τίνος επιστήμης έπηβόλους· ενταύθα γάρ δή χωρίς μεν С ή ποιούσα τέχνη, χωρίς δε ή χρωμένη, διήρηται δε τού αυτού πέρι. ή γάρ λυροποιική και ή κίθαριστική πολύ διαψέρετον ίο άλλήλοιν* ούχ ούτως; Συνέφη. Ουδέ μην αύλοποιικής γε δήλον δτι δεόμεθα* και γάρ αύτη έτέρα τοιαύτη. Συνεδόκει.
- Согласно съ вышеизложеннымъ — ни словесное искусство,
Αλλά προς θεών, έφην εγώ, εί την λογοποιικήν τέχνην μάθοιμεν, αρά έστιν αυτή, ήν έδει κεκτημένους ήμάς εύδαίμονας είναι;
Ούκ οΐμαι, έφη, εγώ, ό Κλεινίας | ύπολαβών. Τίνι τεκμηρίω, D 15 ήν δ’ εγώ, χρή; Όρώ, έφη, τινάς λογοποιούς, οιί τοις ίδίοις λόγοις οΐς αυτοί ποιοΰσιν ούκ έπίστανται χρήσθαι ώσπερ οΐ λυροποιοί ταΐς λύραις, αλλά κάνταύθ’ άλλοι δυνατοί χρήσθαι οΐς εκείνοι είργάσαντο, οι λογοποιεΐν αυτοί αδύνατοι* δήλον ουν δτι καί περί λόγους χωρίς ή τού ποιεΐν τέχνη καί ή τού 20 χθήσθαι. Ικανόν μοι δοκεΐς, έφην εγώ, τεκμήριον λέγειν, δτι ούχ αύτη έστίν ή των λογοποιών τέχνη, ήν άν κτησάμενός τις ευδαίμων εΐη. καίτοι εγώ ωμήν ενταύθα που φανήσεσθαι την επιστήμην ήν δή | πάλαι ζητούμεν. καί γάρ μοι οϊ τε Ε άνδρες οΰτοι, οΐ λογοποιοί, δταν συγγένωμαι αύτοΐς, ύπέρσο-25 φοι, ώ Κλεινία, δοκούσιν είναι καί αυτή ή τέχνη αυτών θε-σπεσία τις καί ύψηλή. καί μέντοι ούδέν θαυμαστόν* έστι γάρ τής τών επωδών τέχνης όμορος μικρώ τε εκείνης υποδεέστερα. | 290 ή μέν γάρ τών επωδών έχεών τε καί φαλαγγίων καί σκορπιών καί τών άλλων θηρίων τε καί νόσων κήλησίς έστιν, ή δέ 30 δικαστών τε καί εκκλησιαστών καί τών άλλων όχλων κήλη-
νασία χρήσθαι, ούδέ ταύτης έοικειν όφελος ούδέν, εΐ τι δή τοΐς πρόσθεν ώμλογημένοις τεκμαίρεσθαι δεΐ. Συνεδόκει ήμΐν πάντα ταύτα. Τοιαύτης τίνος άρα ήμΐν επιστήμης δει, ώ καλέ παΐ, ήν δ* εγώ, έν ή συμπέπτωκεν άμα τό τε ποιεΐν και τό 5 έπίστασθαι χρήσθαι τούτψ δ άν ποιή. Φαίνεται, έφη.
ν при чём, взяв в пример музыкальные инструменты, объясняет как в отношении их уменье производить и уменье пользоваться не совпадают.
ΤΤολλού άρα δει, ώς έοικεν, ήμάς λυροποιούς | δεινούς είναι και τοιαύτης τίνος επιστήμης έπηβόλους· ενταύθα γάρ δή χωρίς μεν С ή ποιούσα τέχνη, χωρίς δε ή χρωμένη, διήρηται δε τού αυτού πέρι. ή γάρ λυροποιική και ή κίθαριστική πολύ διαψέρετον ίο άλλήλοιν* ούχ ούτως; Συνέφη. Ουδέ μην αύλοποιικής γε δήλον δτι δεόμεθα* και γάρ αύτη έτέρα τοιαύτη. Συνεδόκει.
- Согласно с вышеизложенным — ни словесное искусство,
Αλλά προς θεών, έφην εγώ, εί την λογοποιικήν τέχνην μάθοιμεν, αρά έστιν αυτή, ήν έδει κεκτημένους ήμάς εύδαίμονας είναι;
Ούκ οΐμαι, έφη, εγώ, ό Κλεινίας | ύπολαβών. Τίνι τεκμηρίω, D 15 ήν δ’ εγώ, χρή; Όρώ, έφη, τινάς λογοποιούς, οιί τοις ίδίοις λόγοις οΐς αυτοί ποιοΰσιν ούκ έπίστανται χρήσθαι ώσπερ οΐ λυροποιοί ταΐς λύραις, αλλά κάνταύθ’ άλλοι δυνατοί χρήσθαι οΐς εκείνοι είργάσαντο, οι λογοποιεΐν αυτοί αδύνατοι* δήλον ουν δτι καί περί λόγους χωρίς ή τού ποιεΐν τέχνη καί ή τού 20 χθήσθαι. Ικανόν μοι δοκεΐς, έφην εγώ, τεκμήριον λέγειν, δτι ούχ αύτη έστίν ή των λογοποιών τέχνη, ήν άν κτησάμενός τις ευδαίμων εΐη. καίτοι εγώ ωμήν ενταύθα που φανήσεσθαι την επιστήμην ήν δή | πάλαι ζητούμεν. καί γάρ μοι οϊ τε Ε άνδρες οΰτοι, οΐ λογοποιοί, δταν συγγένωμαι αύτοΐς, ύπέρσο-25 φοι, ώ Κλεινία, δοκούσιν είναι καί αυτή ή τέχνη αυτών θε-σπεσία τις καί ύψηλή. καί μέντοι ούδέν θαυμαστόν* έστι γάρ τής τών επωδών τέχνης όμορος μικρώ τε εκείνης υποδεέστερα. | 290 ή μέν γάρ τών επωδών έχεών τε καί φαλαγγίων καί σκορπιών καί τών άλλων θηρίων τε καί νόσων κήλησίς έστιν, ή δέ 30 δικαστών τε καί εκκλησιαστών καί τών άλλων όχλων κήλη-
