Страница:Евтидем (Платон, 1878).pdf/63

Эта страница не была вычитана
— 58 —

άλλ3 ούκ έθέλετον ήμΐν έπιδείΗασθαι σπουδά£οντε, άλλα τον Πρωτέα μιμεΐσθον τον Αιγύπτιον σοφιστήν γοητεύόντε | ημάς. C ημείς ουν τον Μενέλαον μιμώμεθα και μη άφιώμεθα τοΐν άνδροΐν, έως αν ήμΐν έκφανήτον έφ3 ψ αύτώ σπουδά£ετον*

5 οΐμαι γάρ τι αύτοΐν πάγκαλον φανεΐσθαι, έπειδάν άρϋωνται σπουδάΣειν. άλλα δεώμεθα και παραμυθώμεθα και προσευχώ-μεθα αύτοΐν έκφανήναι* εγώ ουν μοι δοκώ καν αυτός πάλιν ύφηγήσασθαι, οϊω προσεύχομαι αύτώ ψανήναί μου δθεν γάρ τό πρότερον άπέλιπον, το έ?ής τούτοις | πειράσομαι, δπως αν D 10 δύνωμαι, διελθεΐν παν, δπως έκκαλέσωμαι και έλεήσαντέ με και οίκτείραντε συντεταμένον και σπουδά£οντα και αύτώ σπου-δάσητον.

  • Выше было признано, что преимущественно должно стремиться къ пріобрѣтенію знанія·, какое же знаніе есть истинное пріобрѣтеніе, спрашиваетъ здѣсь Сократъ и разъясняетъ: то лишь въ которомъ умѣнье производить совпадаетъ съ умѣньемъ употреблять производимое,

XVII. Σύ δε, ώ Κλεινία, έφην, άνάμνησόν με, πόθεν τότ3 άπελίπομεν. ως μεν ουν έγφμαι, ένθένδε ποθέν. ψιλοσοφητέον ΐ5 ώμολογήσαμεν τελευτωντες; ή γάρ; Ναί, ή δ’ δς. Ή δε γε φιλοσοφία κτήσις επιστήμης, ούχ ούτως; έφην. Ναί, έφη.

Τίνα ποτ’ ουν αν κτησάμενοι επιστήμην όρθώς κτησαίμεθα; αρ3 ού I τούτο μεν άπλούν, ήτις ήμάς όνήςει; ΓΤάνυ γ3 έφη. Ε Άρ’ ουν αν τι ήμάς όνήσειεν, εί έπισταίμεθα γιγνώσκειν πε-20 ριιόντες, δπου τής γης χρυσίον πλεΐστον κατορώρυκται; 3Ίσως, έφη. 'Αλλά τό πρότερον, ήν δ’ εγώ, τούτο γε έ£ηλέγ£αμεν, δτι ούδέν πλέον, ούδ’ εί άνευ πραγμάτων και τού όρύττειν την γην τό πάν ήμΐν χρυσίον γένοιτο* ώστε ούδ’ εί τάς πέτρας I χρυσάς έπισταίμεθα ποιεΐν, ούδενός αν ά£ία ή επιστήμη 289 25 εΐη· εί γάρ μη κεχρήσθαι έπιστησόμεθα τω χρυσίω, ούδέν δφελος αύτό έφάνη δν* ή ού μέμνησαι; έφην εγώ. ΤΤάνυ γ’ έφη μέμνημαι. Ουδέ γε, ως έοικε, τής άλλης επιστήμης δφελος γίγνεται ούδέν, ούτε χρηματιστικής ούτε ιατρικής ούτε άλλης ούδεμιάς, ήτις ποιεΐν τι έπίσταται, χρήσθαι δε μη ф 30 άν ποίηση* ούχ ούτως; Συ νέφη. Ούδέ γε εϊ τις έστιν | έπι- Β στήμη ώστε άθανάτους ποιεΐν άνευ τού έπίστασθαι τή όθα"


Тот же текст в современной орфографии

άλλ3 ούκ έθέλετον ήμΐν έπιδείΗασθαι σπουδά£οντε, άλλα τον Πρωτέα μιμεΐσθον τον Αιγύπτιον σοφιστήν γοητεύόντε | ημάς. C ημείς ουν τον Μενέλαον μιμώμεθα και μη άφιώμεθα τοΐν άνδροΐν, έως αν ήμΐν έκφανήτον έφ3 ψ αύτώ σπουδά£ετον*

5 οΐμαι γάρ τι αύτοΐν πάγκαλον φανεΐσθαι, έπειδάν άρϋωνται σπουδάΣειν. άλλα δεώμεθα και παραμυθώμεθα και προσευχώ-μεθα αύτοΐν έκφανήναι* εγώ ουν μοι δοκώ καν αυτός πάλιν ύφηγήσασθαι, οϊω προσεύχομαι αύτώ ψανήναί μου δθεν γάρ τό πρότερον άπέλιπον, το έ?ής τούτοις | πειράσομαι, δπως αν D 10 δύνωμαι, διελθεΐν παν, δπως έκκαλέσωμαι και έλεήσαντέ με και οίκτείραντε συντεταμένον και σπουδά£οντα και αύτώ σπου-δάσητον.

  • Выше было признано, что преимущественно должно стремиться к приобретению знания·, какое же знание есть истинное приобретение, спрашивает здесь Сократ и разъясняет: то лишь в котором уменье производить совпадает с уменьем употреблять производимое,

XVII. Σύ δε, ώ Κλεινία, έφην, άνάμνησόν με, πόθεν τότ3 άπελίπομεν. ως μεν ουν έγφμαι, ένθένδε ποθέν. ψιλοσοφητέον ΐ5 ώμολογήσαμεν τελευτωντες; ή γάρ; Ναί, ή δ’ δς. Ή δε γε φιλοσοφία κτήσις επιστήμης, ούχ ούτως; έφην. Ναί, έφη.

Τίνα ποτ’ ουν αν κτησάμενοι επιστήμην όρθώς κτησαίμεθα; αρ3 ού I τούτο μεν άπλούν, ήτις ήμάς όνήςει; ΓΤάνυ γ3 έφη. Ε Άρ’ ουν αν τι ήμάς όνήσειεν, εί έπισταίμεθα γιγνώσκειν πε-20 ριιόντες, δπου τής γης χρυσίον πλεΐστον κατορώρυκται; 3Ίσως, έφη. 'Αλλά τό πρότερον, ήν δ’ εγώ, τούτο γε έ£ηλέγ£αμεν, δτι ούδέν πλέον, ούδ’ εί άνευ πραγμάτων και τού όρύττειν την γην τό πάν ήμΐν χρυσίον γένοιτο* ώστε ούδ’ εί τάς πέτρας I χρυσάς έπισταίμεθα ποιεΐν, ούδενός αν ά£ία ή επιστήμη 289 25 εΐη· εί γάρ μη κεχρήσθαι έπιστησόμεθα τω χρυσίω, ούδέν δφελος αύτό έφάνη δν* ή ού μέμνησαι; έφην εγώ. ΤΤάνυ γ’ έφη μέμνημαι. Ουδέ γε, ως έοικε, τής άλλης επιστήμης δφελος γίγνεται ούδέν, ούτε χρηματιστικής ούτε ιατρικής ούτε άλλης ούδεμιάς, ήτις ποιεΐν τι έπίσταται, χρήσθαι δε μη ф 30 άν ποίηση* ούχ ούτως; Συ νέφη. Ούδέ γε εϊ τις έστιν | έπι- Β στήμη ώστε άθανάτους ποιεΐν άνευ τού έπίστασθαι τή όθα"