Шля́ча ж. пск. ниж. сляка, слякоть, снѣгъ съ дождемъ, дрябня.
| ← Шляхъ | Шляча Толковый словарь живого великорусскаго языка Владиміра Даля | Шмакъ → |
 Словникъ: Ш. Источникъ: т. 4 (2-е изд., 1882), с. 660 ( сканъ · индексъ ) |
[660]Шля́ча ж. пск. ниж. сляка, слякоть, снѣгъ съ дождемъ, дрябня.