Жмя́кать пск. твр. есть, жѣвать или чавкать, чвакать. Жмякъ, жмячекъ м. пск. кусокъ, ломоть. Жмя́кала, жмя́калка об. жевала, чавкала, жамкала.
← Жмуть | Жмякать Толковый словарь живого великорусскаго языка Владиміра Даля | Жневье → |
![]() |
[562]Жмя́кать пск. твр. есть, жѣвать или чавкать, чвакать. Жмякъ, жмячекъ м. пск. кусокъ, ломоть. Жмя́кала, жмя́калка об. жевала, чавкала, жамкала.